یادداشتی تحلیلی یکی از اساتید دانشگاه در استرالیا 🔹سایت خبری- تحلیلی کانورسیشن، ۲۷ آوریل ۲۰۱۵ میلادی یادداشتی به قلم یکی از اساتید رشته تجارت کشاورزی و توسعه روستایی دانشگاه کرتین (curtin) استرالیا در مورد نقش اهمیت و نقش کشاورزی در اقتصاد این کشور منتشر نمود. دکتر پیتر بت معتقد است حمایت از کشاورزی و صنایع […]

یادداشتی تحلیلی یکی از اساتید دانشگاه در استرالیا

🔹سایت خبری- تحلیلی کانورسیشن، ۲۷ آوریل ۲۰۱۵ میلادی یادداشتی به قلم یکی از اساتید رشته تجارت کشاورزی و توسعه روستایی دانشگاه کرتین (curtin) استرالیا در مورد نقش اهمیت و نقش کشاورزی در اقتصاد این کشور منتشر نمود. دکتر پیتر بت معتقد است حمایت از کشاورزی و صنایع وابسته به آن و جلوگیری از ایجاد رقابت میان محصولات وارداتی و تولید داخل برای استرالیا حائز اهمیت است.

🔹دکتر بت در این باره می نویسد: «تونی ابوت در تبلیغات انتخاباتی سال ۲۰۱۳ ریاست جمهوری استرالیا، قول داد دولتش اقتصادی در کلاس جهانی بر پایه پنج رکن را خواهد ساخت. این پنج رکن عبارت بودند از صنعت، خدمات آموزش، معدن و کشاورزی. از آن زمان دو سال می گذرد و دولت او در حال آماده سازی دومین لایحه بودجه است. کشاورزی همیشه مهمترین جزء اقتصاد استرالیا بوده است و احتمالاً برای مدت زیادی نیز همینطور خواهد ماند. این در حالیست که سهم تولید ناخالص کشاورزی تنها ۲٫۳ درصد است. پایین بودن آن نیز به علت کاهش تولید و برونداد این بخش نیست بلکه به خاطر رشد بخش‌های دیگر مانند خدمات و صنعت بوده است.

🔹کشاورزی بزرگترین بخش اشتغالزایی در مناطق محلی و روستایی محسوب می شود. امروز بیش از ۳۰۷ هزار نفر در کشاورزی مشغول بکار هستند و اگر همه افراد مشغول به کار در بخش‌های وابسته به کشاورزی لحاظ شود مانند فراوری، حمل و نقل، توزیع و خرده فروشی، کشاورزی برای بیش از ۱٫۶ میلیون نفر در استرالیا شغل فراهم نموده است.

🔹هم اکنون ۱۳۵ هزار کشاورز در استرالیا غذای کافی برای سیر کردن ۸۰ میلیون نفر را تولید می کنند. آنها نه تنها ۹۳ درصد غذای مورد نیاز داخل را تامین می‌کنند بلکه صادرات کشور را هم افزایش داده ‌اند بر اساس اداره آمار کشاورزی و منابع اقتصادی – علمی استرالیا (ABARES)، ارزش صادرات سالانه محصولات کشاورزی بالغ بر ۴۰ میلیارد دلار است که ۱۳ درصد کل صادرات این کشور را تشکیل می دهد. آمار ها نشان می دهد ۲۹٫۸ درصد از صادرات کشاورزی را دانه‌های روغنی و غلات، ۲۴ درصد گوشت، ۱۳٫۵ درصد محصولات صنعتی نظیر پنبه و شکر، ۷ درصد پشم، ۶٫۶ درصد محصولات لبنی و ۴٫۵ درصد نیز محصولات باغی تشکیل می دهد.

🔹با افزایش رشد جمیت و افزایش سطح درآمد سرانه و ظهور طبقه میانی در آسیا، برای ۶۰ درصد صادرات استرالیا بازار مصرف ایجاد شد؛ بنابراین تعجبی ندارد چین به تنهایی ۲۲ درصد از تولیدات کشاورزی استرالیا را وارد می‌کند. بقیه کشورها نیز مانند ژاپن ۹٫۴ درصد، اندونزی ۷٫۳ درصد، کره جنوبی ۵٫۸ درصد از این کشور غذا وارد می کنند که این این رقم ها در حال افزایش است.

🔹با وجود همه این پیشرفت‌ها در کشاورزی، استرالیا در تامین نیاز غذایی در حال افزایش منطقه، تنها نبوده و با رقابت های جدی و موانع ساختاری روبروست. به گفته فائو استرالیا ۱ درصد از تولید کشاورزی جهان را به خود اختصاص داده است. با این ظهور سازمان تجارت جهانی دولت‌های عضو این سازمان با یکدیگر پیمان بستند تا یارانه‌ها را از بخش کشاورزی حذف کنند تا تجارت غذا در دنیا شکل عادلانه تری بخود بگیرد ولی همواره کشورهای قدرتمند به دنبال راه‌های فرار از این موضوع و مستثنی کردن کشاورزی و تولید غذا بوده اند.

🔹غذا کالایی است که اساساً کم ارزش گذاری می شود. فائو اعلام کرده است که ۳۵ درصد غذای تولیدی در طول زنجیره غذا به هدر می رود. جامعه استرالیا در قبال این موضوع مسئول است و باید همواره این سوال را از خود بپرسد که آیا مبلغ پرداختی هزینه‌های محیط زیستی تحمیل شده به محیط زیست را جبران می کند یا خیر؟ استرالیا پیشگام کشاورزی در مناطق خشک در جهان شناخته می شود. از این رو باید تلاش کند تا با اصلاح زنجیره توزیع غذا از اعتبار و شهرت خود دفاع نماید.

 

📚 منبع : واحد مطالعات امنیت غذایی مصاف