یکی از شبهاتی که همواره مطرح می‌شود، امکان عمر طولانی حضرت حجت(عج) و استبعادی است که در این باره می‌شود. به این معنا که بعید می‌دانند کسی این گونه عمر طولانی داشته باشد و نمیرد. در پاسخ باید گفت: اولا خداوند قادر به هر چیزی است و اگر چیزی را بخواهد خارج از قدرتش […]

 

یکی از شبهاتی که همواره مطرح می‌شود، امکان عمر طولانی حضرت حجت(عج) و استبعادی است که در این باره می‌شود. به این معنا که بعید می‌دانند کسی این گونه عمر طولانی داشته باشد و نمیرد.
در پاسخ باید گفت: اولا خداوند قادر به هر چیزی است و اگر چیزی را بخواهد خارج از قدرتش نخواهد بود؛ ثانیا بخشیدن عمر طولانی امری بر خلاف سنت الهی نیست؛ ثالثا امری ممتنع عقلی نیست؛ هر چند ممکن است ممتنع عادی باشد؛ اما با توجه به آیات و گزارش‌های قرآنی می‌توان گفت که بیرون از معجزه و اراده الهی نیست. از این رو خداوند در قرآن نمونه‌هایی را ذکر می‌کند که دلالت بر امکان بلکه وقوع آن دارد. از آن جمله موارد زیر است:

۱٫ عمر طولانی ابلیس: ابلیس از جنیان است. جنیان هر چند از نوع دیگری غیر از نوع انسانی هستند و خداوند آنان را از عصاره آتش و انرژی آفریده است، با این همه آنان نیز مرگ و میر دارند. ابلیس به سبب عبادت طولانی و رسیدن به مقام قدس الهی از خداوند می‌خواهد تا به او عمر طولانی تا قیامت دهد که البته خداوند با آن موافقت نمی‌کند، ولی می‌پذیرد تا روز معلوم که پیش از قیامت و شاید در عصر ظهور حضرت مهدی(عج) باشد از عمر طولانی برخوردار باشد.(حجر، آیات ۳۷ و ۳۸؛ ص، آیات ۸۰ و ۸۱ و روایات تفسیری)

۲٫ عمر طولانی نوح(ع): خداوند بیان می‌کند که حضرت نوح(ع) عمر طولانی داشته و تنها ۹۵۰ سال به دعوت و پیامبری پرداخته است. خداوند می‌فرماید: براستى نوح را به سوى قومش فرستادیم، پس در میان آنان نهصد و پنجاه سال درنگ کرد، تا طوفان آنها را در حالى که ستمکار بودند فراگرفت. (عنکبوت، آیه ۱۴)

۳٫ غذای صد ساله: خداوند در آیه ۲۵۹ سوره بقره می‌فرماید فردی را به مدت یک صد سال می‌میراند و سپس او و الاغش را زنده می‌کند؛ در حالی که نوشیدنی و خوردنی‌اش همچنان بدون تغییرسالم باقی مانده بود. خداوند می‌فرماید: «یا همانند کسی که از کنار یک آبادی (ویران شده ) عبور کرد، در حالی که دیوارهای آن، به روی سقف‌ها فرو ریخته بود (و اجساد و استخوان‌های اهل آن، در هر سو پراکنده بود، او با خود) گفت: «چگونه خدا اینها را پس از مرگ، زنده می‌کند؟!» (در این هنگام)، خدا او را یکصد سال میراند ،سپس زنده کرد و به او گفت: «چقدر درنگ کردی؟» گفت: «یک روز یا بخشی از یک روز.» فرمود: «نه، بلکه یکصد سال درنگ کردی! نگاه کن به غذا و نوشیدنی خود (که همراه داشتی، با گذشت سالها) هیچ‌گونه تغییر نیافته است! (خدایی که یک چنین مواد فاسدشدنی را در طول این مدت، حفظ کرده، بر همه چیز قادر است! ) ولی به الاغ خود نگاه کن (که چگونه از هم متلاشی شده! این زنده شدن تو پس از مرگ، هم برای اطمینان خاطر توست و هم ) برای اینکه تو را نشانه‌ای برای مردم (در مورد معاد ) قرار دهیم. اکنون (به استخوان‌های) مرکب سواری خود نگاه کن که چگونه آنها را برداشته، به هم پیوند می‌دهیم و گوشت بر آن می‌پوشانیم!» هنگامی که (این حقایق ) بر او آشکار شد، گفت: «می دانم خدا بر هر کاری توانا است.»
پس خداوندی که غذا و خوراکی را صد سال بدون هیچ تغییری باقی نگه ‌می‌دارد و گویی سن و سالی بر آن نگذشته است، می‌تواند انسانی را زنده نگه دارد که همچنان جوان و سالم باشد.

۴٫ عمر طولانی یونس و نهنگ: البته این اتفاق نیفتاد، ولی خداوند با ‌اشاره به قدرت خویش در آیاتی از قرآن بر این نکته تاکید کرده است که اگر مشیت و اراده او به این تعلق گرفته بود، یونس(ع) و نهنگ که او را بلعیده بود را تا قیامت زنده می‌گذاشت تا در آن ظلمات بماند و عبرت دیگران شود؛ اما توبه او در شکم ماهی موجب شد تا از این عمر طولانی در ظلمات شکم نهنگ رهایی یابد. خداوند می‌فرماید: «پس آن ماهى او را بلعید و او در خور سرزنش بود- یا ملامت‏کننده خود بود- و اگر او از زمره تسبیح‏کنندگان نبود، تا روز قیامت در شکم ماهی می‌ماند». (صافات، آیات ۱۴۲ تا ۱۴۴)

 

کد مطلب : A98020404

📚منبع : کیهان