هرجا که نزدیک به دریا باشد در فصل پاییز که هنگام زراعت و کشت دانه ها و بذرهای زمستانی است مرغابی ها در حوالی مزرعه جمع می شوند. و هنگام شب به هوای خوردن آب و دانه در کرت های مزرعه جمع می شوند و هم بذر را می خورند و هم سطح کرت و محل کاشت را با سینه هایشان می مالند و دیگر بذری سبز نمی شود.
تدبیر این است که در چنین جاهایی آب را روز به مزرعه برسانند و مراقبت کنند که شب آبی در کرت ها نباشد.
در صید پرندگان گفته اند که اگر کنجد را با گوگرد و مغز زردآلوی تلخ بپزند و بپاشند تا مرغان آنها را بخورند و برچینند بلافاصله می افتند و پس از آن می توان آنها را برداشت و قدری روغن زیتون در حلقشان ریخت تا دوباره به خود بیایند.
اگر باقلا را در آب گوکرد دو روز بخیسانند و بیافشانند به محضی که آن را بخورند نمی توانند بپزند. و اگر زیره را در خمیر سرشته کنند و بگذارند تا کلاغ آن را بخورد بلافاصله می افتد. اگر گندم را با عرق شتر مرطوب کنند و به خورد پرندگان بدهند بیهوش می شوند و کف دهان شتر هم همان تاثیر عرق شتر را دارد.
مفاتیح الارزاق ۳
ص۱۱۵