شبکه دولتی انگلیس دو سال بعد از فتنه پاییز 1401، تصویری تیره و تار از گروه‌های اپوزیسیون ایرانی ترسیم کرد.

گفت: چه خبر؟! گفتم: دشمنان بیرونی و برخی از پادوهای داخلی آنها ادعا می‌کردند که انتخابات در ایران «‌مهندسی شده‌»! است و هرکس را خودشان بخواهند از قبل تعیین می‌کنند و بدون توجه به رای مردم او را بر کرسی ریاست جمهوری می‌نشانند!

برخورد خشن نیروهای امنیتی و پلیس آمریکا با دانشجویان معترض به سیاست‌های دولت آمریکا و شرکت‌های آمریکایی در حمایت از اسرائیل، موجب شکل‌گیری موجی از محکومیت‌های بین‌المللی علیه رژیم صهیونیستی شد.

«همۀ امید براندازان این بود که اسرائیل و آمریکا در مقطعی با جمهوری اسلامی وارد جنگ شوند و جمهوری اسلامی هم سقوط کند و اینها هم بیایند قدرت را در دست بگیرند. اما الآن متوجه قدرت جمهوری اسلامی شده‌اند».

در حالی که افراطیون مدعی اصلاحات در وضعیت بحرانی خودساخته به سر می‌برند، رئیس جبهه اصلاحات مدعی اکثریت خاموش شد! بازی با تعبیر «اکثریت خاموش» بازی آشنایی است که ورشکستگان سیاسی داخلی و اپوزیسیون فشل خارجی برای لاپوشانی بی‌پایگاهی خود مرتکب می‌شوند.

گفت: شبکه بی‌بی‌سی فارسی در مصاحبه با یکی از ضد‌انقلابیون فراری پرسیده است «‌شرایط کنونی ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید‌»!

بی‌محلی مقامات اروپایی به محافل اپوزیسیون ضدایرانی، این محافل را عصبانی کرده و این در حالی است که عناصر اپوزیسیون به تعبیر چند سال پیش رادیو زمانه، مزدور و برده دولت‌های غربی محسوب می‌شوند.

سردبیر روزنامه حجاریان در دوره موسوم به اصلاحات، تاکید کرد اپوزیسیون جمهوری اسلامی، مزدبگیر غرب است و مردم ایران از آنها دل‌خوشی ندارد.

گفت: یکی از ضد انقلابیون فراری در نامه‌ای به دوستش در ایران نوشته است؛ فکر ترک ایران و پناهندگی در خارج کشور را از سرت بیرون کن!

«از این چاه (صنعت هسته‌ای) آبی برای ایران در نمی‌آید، مگر اینکه برای برخی افراد نانی درآید. از سال ۸۲ تاکنون دریغ از یک لیوان آب برای کشور»؛