? ما المبتلی الذی قد اشتد به البلا باحوج الی الدعا من المعافی الذی لا یامن البلا (حکمت۳۰۲)

? ترجمه: آن که به سختی گرفتار بلا و درد است به دعا نیازمند تر نیست از کسی که در عافیت است و در هر ساعت از نزول بلا ایمن نیست. 

? توضیح:چگونه بنده ای که هیچ اختیاری در قبال سلامتی و عافیت خود ندارد، می تواند به وضع کنونی خود مغرور گشته و از التجا به پروردگار خود غافل گردد.

? با توجه به مفهومی که از این کلام حضرت می آموزیم، همواره باید در حالت خوشی بیش از حالت ناخوشی و گرفتاری دست به دامان پروردگار باشیم،

? این برای آن است که همواره متوجه حضرت حق تعالی باشیم  وبه نعمتی هایی که در دست داریم مغرور نشویم که ممکن است هر لحظه آن را از دست بدهیم. 

? امام صادق علیه السلام می فرماید:«اگر بنده ای دوست دارد تا در شدت و سختی دعایش مستجاب شود، پس در آسایش و راحتی بسیار دعا نماید»

? ونیز می فرماید«کسی که از گرفتاری به بلایی می ترسد، پس قبل از ابتلا به آن دعا نماید که بدین وسیله خداوند هرگز او را گرفتار آن بلا نخواهد کرد،. » (کافی ج۲ص۴۷۲ح۴)