🔹در بازی فوتبال غالباً در هر کشوری دو تیم وجود دارند که غالب فوتبال دوستان از طرفداران این دو تیم هستند. طرفداران قبل از شروع بازی این دو تیم بر سر و کله هم می کوبند، برای هم کری می خوانند و گاهی این بازی بهانه‌ای می‌شود برای تسویه حساب‌های فیزیکی! بازی هم با هر نتیجه‌ای به اتمام می رسد بدون اینکه فایده ای خاصی جز سرگرم کرن مردم داشته باشد. بازیکنان هر دو تیم هم پولشان را میگیرند و تمام!

🔹 ایجاد این بازی های جنجالی بی نتیجه در منحرف کردن افکار عمومی از حل ریشه ای مسائل دیگر نیز ظاهراً جواب می دهد. بازی دو قطبی تیلاپیا خوب یا بد، از جمله این بازی هاست که انتهایی ندارد. موافقان از کسب و کار پرسود پرورش این ماهی و مخالفان از قدرت بالای آن در از بین بردن زیست بوم های آبی کشور می گویند.

🔹 نکته قابل تأمل اینجاست که در برخورد با پرورش این گونه موجودات غیر بومی در کشور، حاکمیت باید مدلی کارآمد را معرفی کند تا ضمن نزدیک به صفر شدن خطرات، فواید آن را به حداکثر برساند. در صورت عدم طراحی چنین مدلی، تولید شکل زیر زمینی و قاچاق به خود خواهد گرفت و پس از مدتی دیگر غیر قابل کنترل خواهد بود!

🔹مخالفان پرورش تیلاپیا هم این نکته را بدانند که دنیا پر است از گونه‌هایی غیربومی که آماده کشف شدن و  ورود به بازار تجاری هستند. باید به فکر کنترل و هدایت جریان تولید این گونه‌ها به سمت مسیر صحیح بود وگرنه ممانعت صرف از یک امر نتیجه عکس داشته و منجر به انحراف آن می شود.

♨️در آینده نزدیک واقعیت‌های مهمی از ماهی تیلاپیا برای شما عزیزان بازگو خواهیم کرد. ♨️

منبع: واحد مطالعات امنیت غذایی جنبش مصاف