«امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
نِعمَ المالُ اَلنَّخلُ. مَن باعَها وَ لَمْ یُخلِفْ مَکانَها فَاِنَّ ثَمَنَها بِمَنزلَهِ رَمادٍ عَلی رَأسِ شاهِقَهٍ اِشتَدَّتْ بِهِ الرّیحُ فی یومٍ عاصِفٍ اِلاّ أنْ یُخلِفَ مَکانها.
درخت خرما چه نیکو سرمایه‌ایست. هر کس آن را بفروشد و جانشین آن نکند پول فروش آن در حکم خاکستری می‌ماند که در یک روز طوفانی در بالای قله مرتفعی در معرض تندباد شدیدی قرار گرفته باشد و آن را به هدر داده است مگر اینکه درخت یا نهال دیگری جایگزین آن نماید.

منبع:  (مستدرک، ج ۱۳، ص ۴۵۹)