🔹داده های مربوط به حجم آب تجدیدپذیر و مصارف آن غالبا درست  ارائه نمیشود. چرخه آب در کره زمین ثابت است اما پراکنش بارندگی و حجم آن و دفعات آن در سالهای ترسالی و خشکسالی یا پر باران و کم باران  در نقاط مختلف تغییراتی میکند ولی در کل زمین در هر سال  ثابت است و  در ایران یا سرزمین معین دربلندمدت ثابت است

🔹حجم آب تجدید پذیر کشور بنابر آمار دراز مدت نزدیک به ١٢٠ میلیارد مترمکعب است. سدها به مثابه طشتک های بزرگ تبخیر سالانه ١٠-۵ میلیارد مترمکعب از این آب را تبخیر میکنند.  از این رو بخشی از آب تجدیدپذیر که پیش از برنامه های شصت ساله توسعه تهاجمی در دسترس بود با تبخیر غیرطبیعی از دسترس خارج میشود

🔹وزارت سدسازی (وزارت نیرو) این هدررفت را که خودش پدید آورده به پای کشاورزان مینویسد. وزارت سدسازی ۴٠درصد آبهای تجدیدپذیر کشور را در سدها جمع کرده و به کلانشهرها و شهرها انتقال داده است اما ادعا میکند کشاورزی بیشترین مصرف کننده آب است و بیشترین هدردهنده آن

🔹مصارف خانگی و شستشوی زمین حیات کوچه با آب آشامیدنی با سرانه بیش از ٢۵٠لیتر (در کشورهای پرآب مانند آلمان این رقم ١٠٠ است و دارد کمتر میشود) نیاز هر انسان برای آشامیدن و پخت و پز و خوراک کمتر از ١٠ لیتر آب آشامیدنی است و برای ٣٠-٢٠ لیترسایر نیازها میتوان آب بازیافتی بکار گرفت .  یعنی مصرف سرانه خانگی ایرانی باید حداکثر ۵٠-۴٠ لیتر باشد که تنها ١٠ لیتر آن از آب دست اول باید تامین شود.

🔹ساختمانسازی با آب آشامیدنی بجای آب بازیافتی، یکی از پرمصرف ترین فعالیتهای شهری است که در هیچ جا بازتاب نیافته است. استخر و شهرآبی در سرزمینی خشک بجای ورزشهای ملی و بومی کم نیاز به آب کارواش که شاید بتوان گفت بیهوده ترین مصرف آب در این سرزمین کم آب است. فکر میکنید تهران با شاید بیش از ٧-۶ میلیون خودرو مصرف شستشوی خودروهایش با فشار آب چقدر است؟

🔹 صنایع ناسازگاری که آب آشامیدنی را برای شستشو و خنک کردن صنعتی بکار می برند و بسادگی میتوان پساب در آنها بکار گرفت.  فضای سبز شهری که غالبا در آن  گونه های پرنیاز و نابومی بکار میرود و زمان آبیاری نامناسب است و البته بسادگی میتوان از پساب بهره گیری کرد

🔹کشاورزی برای تامین امنیت خوراک باید ٨٠-۶٠ درصد آب تجدیدپذیر هر کشور را مصرف کند تا مهمترین اقلام خوراک مردم را تامین کند. در کشور کم بارندگی ایران کشاورزی باید ٨٠ درصد آب تجدیدپذیر را بکار گیرد که وزارت سدسازی انرا به کمتر از ۶٠ درصد کاهش داده است. روستاها  خالی شده و کشاورزان شریف مولد ما با حراج حقابه هایشان از سوی وزارت سدسازی به حاشیه شهرها به گدایی افتاده اند.

🔹رودها خاموش شده اند دریاچه ها و تالابها خشکیده اند و مسولان این وزارتخانه ناسازگار هرگز از بابت خطاها و اشتباهات جبران ناپذیرشان و از بابت به هدر دادن بیش از ٣٠-٢۵ درصد منابع مالی کشور در هر سال به محاکمه کشیده نشده اند…

📝خانم مهندس فاطمه ظفرنژاد پژوهشگر آب و توسعه پایدار

📚 منبع :  واحد مطالعات امنیت غذایی مصاف