🔹یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه چانگ کینگ ژیاتو (Chongqing Jiaotong) چین، موفق به توسعه یک ترکیب خمیری شده اند که از سلولوز ساخته شده اند که می تواند با اضافه شدن به ماسه بادی ، آب باران و مواد غذایی را در خود جذب کند. بر خلاف خاک، ماسه بادی امکان جذب آب و مواد غذایی را ندارد و در بیابان هایی با رمل های متحرک امکان استقرار پوشش گیاهی فراهم نیست.  

🔹چینی ها ادعا می کنند این ترکیب می تواند تحولی در حوزه بیابان زدایی ایجاد کرده و اراضی بیابانی با ماسه بادی را به مزارع حاصلخیز تبدیل نماید. اخیراً با استفاده از این روش، زمینی به وسعت ۱.۶ هکتار در شمال چین و در منطقه خودمختار مغولستان در صحرای اولا بو (Ulah Buh) که کاملا بیابانی و شن های رملی داشت تبدیل به زمین زراعی شد و در حال حاضر در آن محصولاتی از قبیل گوجه فرنگی، برنج، آفتابگردان، هنوانه و ذرت کشت می شود.  

🔹تلاش همزمان چینی ها برای یافتن راهی برای بهره برداری از اراضی بیابانی و توسعه پوشش گیاهی نشان میدهد، بیابان زدایی با حرف و گفتمان سازی میان مردم به تنهایی پیش نخواهد رفت. بلکه نیازمند اقتصادی نمودن این فعالیت ارزشمند است. 
 

📚 منبع : واحد مطالعات امنیت غذایی مصاف