بزهایی که برای تولید شیر نظیر شیر انسان دست ورزی ژنتیکی میشوند پس از رزیتا Rosita گاو Gmos آرژانتینی که برای تولید شیری مشابه شیر انسان آماده شده بود نشخوارکنندگان دیگری طراحی شدند تا شیری حاوی لیزوزیم Lysozyme و لاکتو فررین Lactoferrin که فقط مختص شیر انسان میباشد را تولید کنند. خانم Elizabeth Maga محقق دانشگاه University Of […]
بزهایی که برای تولید شیر نظیر شیر انسان دست ورزی ژنتیکی میشوند
پس از رزیتا Rosita گاو Gmos آرژانتینی که برای تولید شیری مشابه شیر انسان آماده شده بود نشخوارکنندگان دیگری طراحی شدند تا شیری حاوی لیزوزیم Lysozyme و لاکتو فررین Lactoferrin که فقط مختص شیر انسان میباشد را تولید کنند. خانم Elizabeth Maga محقق دانشگاه University Of California-Davis از دو ترکیب Lysozyme و Lactoferrin بعنوان اساسی ترین ترکیبات تشکیل دهنده شیر مادر یاد میکند و نقش آنها را در ساخت سیستم دفاعی کودکان بی نهایت مهم بیان میکند.
امروزه محتوی Lysozyme شیر بز های تراریخته که فقط ۶۸%مقدار معمول آن در شیر مادر است در بازار مصرف قرار دارد، ولی از عواقب آنچه که در روده کودکان اتفاق میافتد در رابطه با جایگزینی باکتری های طبیعی با انواع جدید آن که از دست ورزی ژنتیکی بدست آمده اند و توانایی مادرزادی کودکان در مقابله با امراض صحبتی در میان نیست. بعنوان مثال انواع اسهال که از جمله عوامل مرگ و میر در کودکان جهان سوم است توسط شیر بز دگرگون شده از دخالتهای ژنتیکی، در بسته بندی های فریبنده طی مراسم بشر دوستانه بعنوان کمک غذایی به آنها هدیه میشود. اسهال به همراه عفونتهای مجاری تنفسی، مالاریا، ایدز، آبله مرغان، و… از بزرگترین مسائل بهداشتی و عوامل مرگ و میر کودکان در آن کشورها بشمار می آید. این سؤال پیش می آید که آیا بهتر نیست که از اقدامات ساده تر و مؤثرتری بجای ارائه شیر بز تراریخته استفاده شود؟ البته که پاسخ بلی است. بجای این گونه آزمایشات فرانگیشتنی میتوان آب پاکیزه فراهم کرد، حمایت اقتصادی بهتری به مادران ارائه کرد به نحوی که شرایط معیشتی و بهداشتی آنها را بهبود بخشد تا تولید طبیعی شیر برای کودکان نیز میسر شود؛ از طرف دیگر کدام انسان عاقل با شیر Gmos فرزند خویش تغذیه میکند؟
بد نیست بدانیم که به بهانه پیشرفت علمی ولی با انگیزه سودجویی به هر قیمتی که باشد، مواردی نظیر بزهای سوئیسی نژاد سانن Saanen را شاهد هستیم. آنها برای تولید هرچه بیشتر شیر و با طعم خوشایندتری از شیر طبیعی بز طراحی شده اند، که متعاقب دست ورزی ژنتیکی انجام شده به جهت حجیم بودن پستانهایشان با مشکل راه رفتن مواجه هستند. آیا به نظر شما این پدیده را میتوان نرمال تلقی کرد؟
تغذیه بزها با سویای Gmos باعث تولید شیر غیر نرمال میشود
شرکت چند ملیتی مون سنتو Monsanto با کمال بی اهمیتی به نتایج حاصله از برنامه های تحقیقاتی که متفق القول از مضرات مرگ بار استفاده از محصولات Gmos سخن میگویند، همواره به سالم بودن آنها اصرار دارد. در حالی که طبق گزارش Institute Of Science In Society بزهای تغذیه شده با سویای Mon40-3-2 که در مقابل گلیفوزات Glyphosate (علف کش مهلک محصول مون سنتو) مقاوم هستند موجب تغییر در ترکیب آغوز Colostrum (اولین شیر مادر که بسیار مغذی است و مملو از پروتئین، ویتامین و آنتی بادی های لازم برای مقاوم ساختن کودک در برابر امراض میباشد) میشوند. هنگام تولد بزغاله ها اعم از اینکه مادران آنها با یا بدون مواد Gmos تغذیه شده باشند هم وزن هستند، ولی پس از یک ماه
بزغاله هایی که مادر ایشان از مواد Gmos تغذیه شده باشند از وزن پائین تری نسبت به تغذیه نشدگان با Gmos برخوردارند. محققین حتی از حضور DNA تراریخته در شیر این مادران گزارش دادند.
این موضوع بسیار نگران کننده است. تغذیه با این شیر تغییر یافته میتواند عواقب بسیار خوف انگیزی در پیش داشته باشد. خصوصاً نوزادانی که مادرانشان هنگام بارداری از این نوع شیر تغذیه کرده باشند، ماده مرگبار Glyphosate حتی به سلولهای جنینی و شیر مادران باردار نفوذ می کند، می تواند باعث بروز آپوپتوز Apoptosis و نکروز Necrosisسلولهای بند ناف، جنین و جفت انسان بشود.
اخیراً سازمان بهداشت جهانی World Health Organization (Who) و آژانس بین المللی تحقیقات سرطان L’international Agency For Research On Cancer (Iarc) گلیفوزات Glyphosate را در زمره مواد سرطان زا گنجانده اند.
آیا کاهش میزان آنتی بادی ها، پروتئین ها و چربیها و حضور DNA تراریخته در شیر بزهای تغذیه شده با سویای Gmos ساخت مون سنتو Saanenنمی توانند دلایل کافی برای مضر قلمداد کردن گلیفوزات Glyphosate باشند؟
در رابطه با خطرات ناشی از استفاده غذایی محصولات Gmos که متوجه انسان می شوند مطالعات بسیاری توسط آکادمی پزشکی اضطراری آمریکا)AAEM ( American Academy of Emergency Medicine صورت گرفته؛ از میان آنها میتوان ناباروری، مشکلات ایمنی، پیری زودرس، اختلال در تنظیم انسولین و تغییرات در ارگان های مهم و دستگاه گوارش را نام برد. مردم از سال ۱۹۹۶ مورد تهاجم اینگونه مواد غذایی هستند و نمی توانند بفهمند که چرا Food and Drug Administration از آنها حمایت نمی کند؟
عملکرد ژن Gmos که در داخل بدن انسان می ماند
بر خلاف مراحل مختلف ارزشیابی که در مورد داروها اتفاق می افتد مطالعات کلینیکی مرتبط با اثرات سوء Gmos بر روی انسان محدود هستند. آزمایشات منتشر شده نشان داد که مواد ژنتیکی قرار داده در سویا Gmos به درون باکتری های زنده که در روده انسان زندگی می کنند نفوذ کرده و به عملکرد خود ادامه میدهند. بدان معنی که حتی اگر مدتها از خوردن Gmos خودداری شود، ارگانیزم انسان مملو از آن پروتئینها خواهد بود چرا که بطور دائم در درون روده های ما توسط باکتری های خودمان تولید می شود.
– اگر ژن آنتی بیوتیک که در اغلب Gmos وارد شده به بدن انسان منتقل شود می تواند باعث بروز امراض مقاومی در برابر آنتی بیوتیکها شود.
– مطالعات انجام شده روی حیوانات بیانگر این است که DNA موجود درغذا می تواند به تمام ارگانهای بدن منتقل شده و حتی وارد جنین شود. این بدان معناست که شیر بز تراریخته تغییرات عمده ای در سلامت انسان و تأثیر به سزائی در ایجاد انواع بیماری ها داشته و حتی در شخصیت جنین نیز اثرگذار است.
:References
۱) Tudisco R., S. Calabrò, M.I. Cutrignelli, G. Moniello, M. Grossi, V. Mastellone, P. Lombardi, M.E. Pero, F. Infascelli (2015) Genetically modified soybean in a goat diet: Influence on kid performance. Small Ruminant Research ۱۲۶: ۶۷–۷۴٫
۲) V. E. Prescott, et al, “Transgenic Expression of Bean r-Amylase Inhibitor in Peas Results in Altered Structure and Immunogenicity,” Journal of Agricultural Food Chemistry (۲۰۰۵): ۵۳٫
۳) M. Malatesta, C. Tiberi, B. Baldelli, S. Battistelli, E. Manuali, M. Biggiogera, “Reversibility of Hepatocyte Nuclear Modifications in Mice Fed on Genetically Modified Soybean,” Eur J Histochem, 49 (۲۰۰۵): ۲۳۷-۲۴۲٫
۴) I.V. Ermakova, “Diet with the Soya Modified by Gene EPSPS CP4 Leads to Anxiety and Aggression in Rats,” ۱۴th European Congress of Psychiatry. Nice, France, March 4-8, 2006
۵) Irina Ermakova, “Experimental Evidence of GMO Hazards,” Presentation at Scientists for a GM Free Europe, EU Parliament, Brussels, June 12, 2007
۶) L. Vecchio et al, “Ultrastructural Analysis of Testes from Mice Fed on Genetically Modified Soybean,” European Journal of Histochemistry 48, no. 4 (Oct–Dec 2004):449–۴۵۴٫
۷)Arpad Pusztai, “Facts Behind the GM Pea Controversy: Epigenetics, Transgenic Plants & Risk Assessment,” Proceedings of the Conference, December 1st 2005 (Frankfurtam Main, Germany: Literaturhaus, 2005)
۸) Netherwood et al, “Assessing the survival of transgenic DNA in the human gastrointestinal tract,” Nature Biotechnology 22 (۲۰۰۴): ۲٫
۹) Mark Townsend, “Why soya is a hidden destroyer,” Daily Express, March 12, 1999
۱۰) J Ordlee, et al, “Identification of a Brazil-Nut Allergen in Transgenic Soybeans,” The New England Journal of Medicine, March 14, 1996
۱۱) G. A. Kleter and A. A. C. M. Peijnenburg, “Screening of transgenic proteins expressed in transgenic food crops for the presence of short amino acid sequences indentical to potential, IgE-binding linear epitopes of allergens,” BMC Structural Biology, vol. 2, 2002, p. 8-19
۱۲) P. Windels, I. Taverniers, A. Depicker, E. Van Bockstaele, and M. DeLoose, “Characterisation of the Roundup Ready soybean insert,” European Food Research and Technology, vol. 213, 2001, pp. 107-112
۱۳) Stephen R. Padgette and others, “The Composition of Glyphosate-Tolerant Soybean Seeds Is Equivalent to That of Conventional Soybeans,” The Journal of Nutrition, vol. 126, no. 4, April 1996 (Data was taken from the journal archives, as they had been omitted from the published study. It was reported by Barbara Keeler and Marc Lappé, “Some Food for FDA Regulation,” Los Angeles Times, January 7, 2001)
۱۴) Netherwood, et al, Assessing the survival of transgenic plant DNA in the human gastrointestinal tract, Nature Biotechnology, Vol 22 Number 2 February 2004.
۱۵) Michael Hansen, “Possible Human Health Hazards of Genetically Engineered Bt Crops: Comments on the human health and product characterization sections of EPA’s Bt Plant-Pesticides Biopesticides Registration Action Document,” Presented to the EPA Science Advisory Panel Arlington, VA, October 20, 2000
۱۶) Jeffrey M. Smith, The cauliflower mosaic virus (CaMV) promoter was found intact in rat tissues after a single meal, and was also confirmed to be active in human cells, Press Release, February 2004
در پایان این ترجمه به عرض دانشمندان و عالمان و دوستداران علم می رسانم که این ترجمه به زبان قاصر بنده جزئی از منابع فوق الذکر و قطره ای از دریاست که شما عزیزان را تشویق به پیگیری و مطالعه همه آنها می نمایم.
📚 منبع :
Monday, 23 December , 2024