رنگ خاک معیاری از ترکیب خاک می باشد. بطور کلی ، خاک های سیاه رنگ ماده آلی بیشتری از خاکهای روشن دارند.

هرچند که برخی از خاکها فقط پوشش سیاه رنگی از مواد آلی در سطح خاکدانه یا کلوخه دارند و سیاه بنظر می رسند ، ولی این قطعات در قسمتهای داخلی تیره نیستند. ترکیبات آهن نیز نقش مهمی در رنگ خاک دارند.

خاک های قرمز دارای هماتیت ( Fe2O3 )و خاکهای قهوه ای مایل به زرد دارای لیمونیت ( fe2o3.xh2o ) میباشند. رنگ خاکستری یا خاکستری مایل به آبی نشانه ای از شرایط عدم تهویه ، آب ایستادگی و احیاء آهن در خاک است.

در این خاکها اکسید فرو ( FeO ) فرم غالب آهن را تشکیل می دهد. وجود نقاط یا رگه های زرد و قرمز در خاکهای خاکستری نشانه ای از تناوب شرایط اکسیداسیون و احیاء می باشد.

وجود مقدار زیادی از کربناتها به خاک رنگ سفید و یا نزدیک به خاکستری می دهد. معمولاً خاکهای مرطوب تیره تر از خاکهای خشک بنظر می رسند. رنگ خاک در جذب حرارت نیز بسیار مهم است. هرچه خاک تیره تر باشد حرارت بیشتری جذب نموده و گرمتر خواهد بود.