ادامه خطبه‌های نماز جمعه آیت‌الله خامنه‌ای پس ار بازگشت از اجلاس هراره:

🔸 یک موفقیت دیگر این بود که ما یک تحلیل جامعی را از تمام مسائل مبتلابهِ دنیا ارائه دادیم. ذهنیت جمهوری اسلامی اینجا آشکار شد. این‌جور نیست که بنشینند بگویند یک عده مرتجع یا بی‌اطلاع از دنیا، نشستند در میان ملت خودشان، دارند برای خودشان حرف می‌زنند. نه‌خیر، ما مسائل دنیا را: مسئله فلسطین را، قوی‌تر از فلسطینی‌ها؛ مسئله آفریقای جنوبی را، قوی‌تر از رهبران کشورهای خط مقدم جبهه؛ مسائل مربوط به آمریکای لاتین را حتی، قوی‌تر از بعضی از کشورهای خود آمریکای لاتین مطرح کردیم. تحلیل جامعی از عیب کلی نظام سیاسی دنیا و ارتباط کشورهای قوی و ضعیف در دنیا ارائه کردیم که این، موردِ توجه بسیاری قرار گرفت.

🔸 یکی از همین سران آمریکای لاتین، باز، که یکی از متشخّصین جنبش هست، به من گفت: من نطق شما را می‌خواهم، به من بدهید، من توی آن نطق باید تعمق کنم و دقت کنم و لازم دارم. یکی از سران آفریقا به من گفت این نطق را به من بدهید، من نمی‌خواهم برای توی آرشیو، می‌خواهم روی میز خودم بگذارم و به آن مراجعه کنم. این خب، نشان‌دهنده ذهنیت جمهوری اسلامی است، یعنی کاملاً درک می‌کردند و برایشان روشن بود که ما تحلیلمان از مسائل جاری جهان، یک تحلیل قوی، واقع‌بینانه، متکی به حقایق، متکی به چیزهایی که قابل رد و انکار نیست، هست. 

🔸 ما یکی از موفقیت‌هایمان این بود که ماهیت جنگ را تشریح کردیم؛ خیلی‌ها ماهیت جنگ ما را نمی‌دانند. یکی از سران کشورهای آسیا، یک پادشاهی، با بنده ملاقات کرد، از من پرسید: هنوز توی کشور شما جنگ هست؟ از مسئله جنگ همین را شنیدند، از خبرنگارهای دنیایی و خبرگزاری‌ها؛ که بله، یک جنگی آنجا هست. حالا به بنده که رسیده، می‌گوید هنوز جنگ ادامه دارد؟ خبر ندارد که چه جوری است جنگ. بسیاری نمی‌دانند که این جنگ مسئله‌اش چیست. خیال می‌کنند دو کشور همسایه، برای خاطر یک رودخانه، برای خاطر چند تا تپه، برای خاطر یک مقدار زمین، برای خاطر تعصبات محلی، به جان هم افتادند، دارند می‌جنگند. کمااینکه شبیهش در دنیا خیلی هست. 

🔸 ما توفیق پیدا کردیم ماهیت جنگ را به‌طورکامل تشریح کنیم. در نطق که خب، مفصلاً درباره جنگ صحبت کردیم، اما مهم‌تر از آن، مذاکرات خصوصی بود که بنده با سران آفریقا، با سران آمریکای لاتین، با بعضی از سران آسیا، با کسانی که اهل مبارزه بودند و کشورشان را با مبارزه نجات داده بودند، با آنها مطرح کردم. به آنها می‌گفتم شما ماهیت جنگ ما را بفهمید، انقلاب اسلامی ایران، به‌طور خلاصه این بود، برایشان تشریح می‌کردم. در یک گوشه‌ای از جهان، در پایتخت قدرت استکباری آمریکا در خاورمیانه، در مهم ترین دژهای استکبار علیه ملت‌های مستضعف، یک انقلابی به‌وجود آمد. یک ملتی با دادن هزاران کشته، با سال‌ها مبارزه، این دژ استکباری را ویران کرد، از بین برد، آن تخت را واژگون کرد، معیارها را عوض کرد، ارزش‌های غربی را نفی کرد، ملت‌های مستضعف را امیدوار کرد، چقدر منافع آمریکا و استکبار را ضربه زد، صدمه زد، چقدر مستضعفین را خوشحال کرد، موجب و مایه پیروزی انقلاب‌هایی در آفریقا و در آمریکای لاتین شد؛ بعد از ما بود که نیکاراگوئه پیروز شد، بعد از ما بود که انقلاب زیمبابوه پیروز شد و اینها از برکات انقلاب بود؛ یک‌چنین انقلابی را ملت ما کردند؛ هنوز یک‌سال‌ونیم از این انقلاب گذشته یا نگذشته، کشور همسایه ما به این انقلاب حمله می‌کند و از تمام سرتاسر مرز خودش با ما، با نیروهای زرهی و پیاده و هواپیما و فلان و فلان، وارد کشور ما می‌شوند و هزاران کیلومتر از خاک ما را می‌گیرند. حمله به یک انقلاب، ماهیت حقیقی این جنگ است. 

🔸 شما درباره حمله به انقلاب چه قضاوتی دارید و چه نظری دارید؟ من می‌دیدم کسانی که به‌طور سنتی حتی طرف دار عراق بودند، از رهبرانی که ما این صحبت‌ها را با اینها می‌کردیم، منقلب می‌شدند. در پاسخ به این سؤال که قضاوت شما درباره جنگی که به‌قصد ویران کردن یک انقلاب و انهدام یک نظام انقلابی به راه افتاده چیست، درمی‌ماندند و بعد اعتراف می‌کردند. چند نفر از سران شرکت‌کننده در این اجلاس، به من صریحاً گفتند که ما قبول کردیم و قبول می‌کنیم که عراق متجاوز است و متجاوز باید همان‌طورکه شما می‌گویید تنبیه بشود. 
(تکبیر نمازگزاران)

🔸 ما مسئله شروع جنگ را هم به‌صورت قوی مطرح کردیم، حتی برای اولین بار در یک قطعنامه جهانی، مسئله شروع جنگ مطرح شد که توی همین قطعنامه غیرمتعهدها بود. البته این قطعنامه‌ها، قطعنامه‌های ضمانت اجرایی‌دار نیست، قطعنامه‌هایی که ما را راضی کند نیست، قطعنامه‌هایی که از کشورهای مستقل انتظار می‌رود نیست. اگر غیرمتعهدها می‌خواست به‌معنای حقیقی کلمه غیرمتعهد باشد، قطعنامه‌اش چیز دیگری باید بود، هم درباره آفریقا، هم درباره فلسطین، هم درباره تروریسم دولتی، هم درباره جنگ، هم درباره صدام. در همه مسائل، غیرمتعهد واقعی، قطعنامه‌اش همانی است که ما دادیم، باید هیچ یک از قدرت‌ها را در نظر نگیرند و قاطعانه نظر بدهند. ما به این قطعنامه‌ها راضی نیستیم، اما این اولین بار بود که مسئله شروع جنگ و تجاوز توی قطعنامه آمد و محکوم شد و ذکر شد؛ چیزی که، حقیقتی که، خیلی‌ها حاضر نیستند [قبول کنند.]

🔸 یکی از رهبران آفریقایی، در ضمن صحبتی که با من داشت، به من می‌گفت که ما یک کشور فقیری هستیم و درآمد کمی داریم. اگر کسی کبریتی روشن کند و محصول زراعت ما را آتش بزند، ما البته سعی می‌کنیم آتش را خاموش کنیم، اما آن‌کسی‌که این کبریت را کشیده، او را رهایش نمی‌کنیم. ما می‌گردیم، هرجا هست او را پیدا کنیم، گوشش را می‌گیریم و مجازات می‌کنیم.

🔸 در این جنگ، مزارع انسانی زیادی سوخت، باید ببینیم کی کبریت را کشید. آن‌کسی‌که کبریت را کشیده و شروع‌کننده جنگ هست، باید حتماً مجازات بشود. این را یک رهبر آفریقایی می‌گفت. ما شروع به جنگ را و مسئله تجاوز را توانستیم بحمدالله در ذهنیت غیرمتعهدها جا بیندازیم. 

🔸 البته مرتجعین منطقه، تلاش فراوانی را از مدتی پیش، از چهار، پنج ماه قبل شروع کرده بودند؛ اروپا رفته بودند، آسیا آمده بودند، در آفریقا و آمریکای لاتین گشته بودند، این و آن را دیده بودند، یک طرحی درست کرده بودند؛ ده، پانزده تا امضا پایش گذاشته بودند؛ در آنجا مطرح کردند، توی کمیته سیاسی، یک عده‌ای هم از آن حمایت کردند. می‌خواستند همان عجزنامه صدام را که اسمش را گذاشتند پیشنهاد صلح، آن را دوباره مطرح کنند و غوغا راه بیندازند و وسایل ارتباط جهانی هم روی آن بحث کنند و یک فشار سیاسی علیه ما به‌وجود بیاورند. که خب بحمدالله، آن هم با تلاش برادرانمان که رفتند آنجا و بحث کردند و منطق قوی ارائه کردند، به کلی رد شد، کأن لَم یَکُن شد، اصلاً فراموش شد که چی بوده.

🔸 یکی از موفقیت‌های ما، نشان دادن چهره بین‌المللی جمهوری اسلامی، به‌عنوان یک نظام مستقر، پابرجا، تثبیت‌شده و زنده و پرنشاط بود. همه خیال می‌کردند که جمهوری اسلامی در حال جنگ و با درگیری‌ها و برخوردهایی که توی جبهه‌ها دارد، یا در جبهه نفت دارد، یا در جبهه سیاسی دارد؛ لابد رئیس‌جمهور این کشور که رئیس شورای عالی دفاع هم هست، نمی‌تواند از کشور خودش دور بشود و جدا بشود. در کشورهای دیگر این‌جوری است، مختصر تهدیدی، سران کشورها را از اینکه بتوانند کشور را ترک کنند، بازمی‌دارد و به آنها اجازه این کار را نمی‌دهد. اصلاً نظام‌ها نظام‌های مستقر نیست که بتوانند بیایند بیرون. دیدید که این بدبخت‌های مهاجم به ما، در چه سطحی شرکت کردند. دیدند نه‌خیر!

📚 منبع : کیهان – ۷ آذر ۹۶