🔸  [بدان که] پسته وبادام وجوز وفندق وشفتالو وآلو وزردآلو خرما ودهمست وناژو وسرو همه از تخم سبز شود.
🔸 واین اشجار [را] که از تخم سبز شود بهتر آن بود که از آن موضع نقل کنند وبه موضع دیگر بنشانند.
🔸  وغبیرا وسیب ومورد از شاخ درخت که بنشانند سبز شود، ولیکن شاخ را از درخت به دست باید شکست بروجهی که بعضی از پوست درخت با آن شاخ جدا شود. وچون برین وجه نشانده شود وسبز شود بهتر آن باشد که آن را از آن موضع نقل کرده وبه موضع دیگر برند.
🔸 وآنچه از عروق درخت روید بادام است وامرود وآلو وسیب وبهی وسنجد وتوت ومورد ونارنج. آنها را نیز چون در موضع بنشانند وسبز شود اولی آن بود که به موضع دیگر نقل کنند.
🔸 وبعضی از اشجار است که شاخ آن ببرند بی آنکه بعضی از پوست درخت با آن بود و آن توت است ونارنج وزیتون وانجیر وانار و بهی.
🔸 وآنچه از تخم بروید، واز عروق آن نیز بروید، واز عروق آن نیز بروید آلو است وبادام وپسته وخرما ودهمست.

م.لغات برز: بذر  ناژو: صنوبر  جوز: گردو  غبیرا: سنجد  عروق: ریشه  امرود: گلابی بهی: به  دهمست: درخت غار، برگ بو

📚معرفت فلاحت (دوازده باب کشاورزی)🗒صفحه ۳۶تا ۳۷
تالیف عبدالعلی بیرجندی (در گذشته ۹۳۴ ه.ق)

📚 منبع : واحد مطالعات امنیت غذایی مصاف