🔸   یادداشت تحلیلی

⚠️کلینتون و پرده‌برداری از پروژه سرنگونی حکومت‌ها با استفاده از جنبش‌های محیط زیستی

🔹اما توجیه این کمک‌های مالی عظیم بنیادهای صهیونیستی و آمریکایی به این جنبش‌های محیط زیستی که در پست پیشین (سوم) ذکر شد چه چیزی می‌تواند باشد؟ هیلاری کلینتون (سیاست¬مدار حزب دموکرات و وزیر امور خارجه آمریکا طی سال‌های ۲۰۰۹-۲۰۱۳) در کتاب خاطرات خود ( #Hard_Choices) پاسخ این سؤال را می‌دهد. وی درباره سوءاستفاده از محیط¬زیست برای پیشبرد اهداف امریکا در کشورهای جهان چنین می‌نویسد: 

🔹«به دلیل نعمت اینترنت به‌ویژه شبکه‌های اجتماعی، شهروندان و نهادهای مردمی دسترسی بیشتری به اطلاعات دارند و امکان بیشتری برای اظهارنظر یافته‌اند. هم‌اکنون حتی حکومت‌های دیکتاتور نیز مجبور هستند به انتظارات مردم خود توجه کنند. برای امریکا مهم است که علاوه بر ارتباط با دولت‌ها، ارتباط قوی با مردم کشورها برقرار کند. این امر به تحقق اهداف و ارزش‌های ما در مواردی که دولت‌ها با ما همراه نیستند، کمک می‌کند. در موارد زیادی، نهادهای مردمی و مدنی می‌توانند موجب پیشرفت‌های موردنظر امریکا در داخل کشورها شوند. آن‌ها با فساد مبارزه می‌کنند، جنبش‌های مردمی را سازمان‌دهی می‌کنند و توجه‌ها را به مسائلی چون محیط‌ زیست، حقوق بشر و نابرابری اقتصادی جلب می‌کنند. از امریکا انتظار می‌رود از آغاز به قوت در کنار آن‌ها باشد و تلاش‌های آن‌ها را ترغیب و حمایت کند (کتاب Hard Choices، ص۴۶). آنچه تنها یک اعتراض عادی به نظر می‌رسد می‌تواند به‌سرعت شکل دیگری به خود بگیرد و انتظارات عمومی برای تغییرات بنیادی‌تر را موجب شود. تغییر در برمه نیز از اعتراض گسترده به سوءاستفاده از محیط‌زیست و اقتصاد آغاز شد. در چین نیز پدیده مشابهی را برای اعتراض ضد آلودگی ‌محیط زیستی مشاهده می‌کنیم (همان منبع، ص ۱۰۲-۱۰۱)».
 
🔹شواهد مبیّن آن است که هدف این جریان قدرتمند، محروم کردن کشورهای جهان به‌ویژه کشورهای درحال‌توسعه از دستیابی به استقلال سیاسی و اقتدار بین‌المللی با دستاویز قرار دادن شعارهای زیبای حفاظت از منابع طبیعی و بازی کردن نقش دایه مهربان‌تر از مادر برای ملت است! فعالیت این جریان فکری به‌خصوص پس از دستیابی مجدد ایران به خودکفایی گندم (و تحقق یکی از بندهای اقتصاد مقاومتی  در راستای تضمین استقلال سیاسی) در ایران شدت گرفت. 

🔹برخی رهبران این جریانات که اتفاقاً در سال‌های اخیر موفق به تصدّی مناصب دولتی نیز شده‌اند با سیاه نمایی از وضعیت بهره‌برداری واحدهای کشاورزی، به بهانه‌های کمبود آب و حفظ محیط‌ زیست مقامات دولتی را به اجرای سیاست¬های محدودکننده کشت و زرع، توقف کشاورزی و واردات کالاهای راهبردی نظیر گندم به‌جای تولید داخلی آن¬ها تشویق می¬کنند.

🔹 در نسخه‌های به‌ظاهر دلسوزانه این جریان فکری برای نجات محیط‌زیست به‌هیچ‌عنوان راه‌کارهای_ایجابی و مدیریتی جهت جبران کاستی‌های پیشین دیده نمی‌شود و بدون اشاره به وجود خلأهای مدیریتی در بخش منابع طبیعی، تنها سعی در پاک کردن صورت مسئله و تشویق به توسعه مشاغل خدماتی و صنایع‌دستی غیربومی به‌جای تولیدات کشاورزی دارند. درحالی‌که بررسی های میدانی نشان میدهد که شغل‌های مذکور اساساً پایدار نبوده و خود اهالی روستا اقرار دارند که منبع اصلی درآمد ایشان همان کشاورزی و دامپروری است!
 
🔹دستگیری برخی جاسوسان نظیر کاووس سیدامامی طی روزهای گذشته که با همین شعارها به فعالیت می‌پرداختند زنگ خطری برای مقامات نظام بود تا مِن‌بعد بیشتر روی فعالیت‌های این جنبش‌های به‌اصطلاح مردمی تمرکز کنند و اجازه ندهند با توسعه این طرز فکر نفوذی که ریشه در سیاست‌های انحصارطلبانه آمریکا و بریتانیا دارد با سیاه نمایی‌های کمبود منابع آبی و ایجاد رعب و وحشت‌های ساختگی در بدنه جامعه نسبت به صنایع به‌روز دنیا، استقلال کشور را زیر سؤال برده و با تشویق واردات به‌جای گسترش اصولی تولید داخلی، زمینه را برای مختل کردن امنیت غذایی و استقلال سیاسی کشور فراهم کنند. 

🔹صدالبته داستان جریانات دلسوز حافظ محیط‌ زیست که اهداف مطالبه شده در اسناد بالادستی مِن‌جمله خودکفایی را محترم شمرده و به‌جای سیاه نمایی‌های پیاپی، راه‌کارهای کارشناسی و مدیریتی برای حرکت روبه‌جلو کشور و حل معضلات محیط زیستی ارائه می¬دهند از این جریانات نفوذی جداست.

📝 پویان مرتضوی

📚 منبع : واحد مطالعات امنیت غذایی مصاف