🌱🌱درخت به را "آبی "گویند زیرا بیشتر از همه درختان نیاز به آب دارد
و چون کم آب بخورد ثمر آن کوچک وخشک وگس خواهد بود.

🌱دو نوع است شیرین و ترش و انواع بسیار دارد. و در اکثر ولایات ترش است و شیرین کم است.

و چون مردم از طبیعت آن خبر ندارند و آنطور که باید آبیاری نمیکنند و اکثرا خشک و گس هستندو لذتی ندارند

🌱🌱هر بار آبیاری درخت به باید طوری باشد که یک گز ساق درخت در آب باشدو همینکه زمین آن خشک گردد بار دیگر بهمین روش آب کنند.🌱🌱

✨✨یا درخت به را در کنار جوی آب که در باغات روان است بکارند.و شاخه های اضافی را باید بِبُرند وبپیرایند.

🌱برای کاشت درخت شاخچه ای را که از حوالی درخت بیرون آمده باشد باید بنشانند 
و همچنین شاخ تازه آنرا مانند بید و سیب مینشانند
 و تخم آن را نیز میتوان کاشت،به نحوی که برای کاشت تخم درخت سیب شرح داده شد
👌و هر چند آب بیشتری بخورد میوه آن بهتر باشد.

🌱🍃وپیوند درخت به با بید و بیدمشک و سفید کنند تا آب بسیار کِشد
 
✨✨و باوجود آنکه آب بسبار میخورد ریشه آن در زمین بسیار فرو نمیرود و نزدیک به سطح زمین میباشد

بهمین دلیل اگر آب کمتر بگیرد زود اثر میکند 

📚منبع: آثار واحیافضل الله همدانی۱۴-۱۵.