در یک حدیث قدسی خداوند متعال به پیامبر گرامی اسلام(ص) می‌فرماید: ای احمد! بنده اگر به شکمش گرسنگی دهد و زبانش را حفظ کند، به او حکمت می‌آموزم. اگر او کافر باشد، حکمتش حجت بر ضد او خواهد بود و باری است بر او و اگر مومن باشد حکمتش برای او نور و برهان و شفا و رحمت خواهد بود. پس آنچه را که نمی‌دانسته خواهد دانست. و می‌بیند آنچه را که نمی‌دیده است. اولین چیزی که به او می‌نمایانم عیب‌های خودش هست، تا اینکه مشغول به عیوب دیگران نشود، و ظرافت‌های آگاهی را به او نشان می‌دهم تا اینکه شیطان بر او داخل نشود. (۱)

۱- بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۲۸

📚 منبع : کیهان – ۲۸ خردادماه ۱۳۹۷