🌼 دائماً متفکر بود.
🌼 اکثر اوقات ساکت بود.
🌼 کسی را تحقیر نمی‌‌کرد.
🌼 وقتی حقی پایمال می‌شد از شدت خشم کسی او را نمی‌‌شناخت تا اینکه حق را یاری کند.
🌼 هنگام اشاره به تمام دست (و نه انگشت) اشاره می‌فرمود.
🌼 وقتی خوشحال می‌شد چشمها را به ‌هم می‌نهاد.
🌼 بیشتر خنده‌های آن حضرت تبسم بود.
🌼 می‌فرمود حاجت کسانی که به من دسترسی ندارند را ابلاغ کنید.
🌼 هر کس را به مقدار فضیلتی که در دین داشت احترام می‌کرد.
🌼 در انجام وظیفه به هیچ وجه کوتاهی نمی‌کرد.

🌼 در مجالس برای خود جایگاه خاص برنمی‌گزید.
🌼 پیامبر نفس خود را از سه چیز پرهیز می‌داد جدال، پرحرفی و سخنان غیرضروری.
🌼 هرگز کسی را سرزنش نمی‌کرد.
🌼 سخن کسی را قطع نمی‌کرد مگر این که از حد متعارف تجاوز می‌کرد.
🌼 کلامش مختصر، جامع، آرام و شمرده بود و آهنگ صدایش از همه مردم زیباتر بود.
🌼 آنقدر از ترس خدا می‌گریست که جای نماز آن حضرت نمناک می‌‌شد.
🌼 هر روز هفتاد بار استغفار می‌کرد.
🌼 دیرتر از همه مردم به خشم می‌‌آمد و زودتر از همه راضی می‌گشت.
🌼 با ثروتمندان و تهیدستان یکسان دست می‌داد و مصافحه می‌کرد وقتی به کسی دست می‌داد پیش از او دست خویش را باز نمی‌کشید.
🌼 در پی لغزش‌های مردم نبود.

کد مطلب : 97101810

📚منبع :  وسائل الشیعه (آل البیت )، الحر العاملی جلد۲۱ ، صفحه۱۳