شرح گیاه
گیاهی است یکساله ، بسیار معطر و به ارتفاع ۲۰ تا ۴۰ سانتی متر که به طور خودرو در مزارع،بوستانها ، کنار جاده ها و اماکن بایر و سایه دار می روید ساقه آن دارای انشعاباتی است که هر یک به کاپیتولهائی به بزرگی ۵/۱ تا ۲ سانتی متر منتهی می شود برگهای آن بریدگی های باریک و دراز با ظاهر برگچه مانند دارد. در هر کاپیتول آن ۲ نوع گل یکی زبانه ای به رنگ سفید و دیگری لوله ای و به رنگ زرد دیده می شود.

گلهای زباله ای آن که در حاشیه کاپیتولها قرار دارند پس از شکافتن کامل، حالت خمیده به سمت پائین پیدا می کنند بنحوی که از نظر کلی ظاهر چتر باز یا نیمه باز به کاپیتول می بخشند. میوه اش فندقه و بسیار کوچک است منشأ اصلی این گیاه نواحی مختلف مدیترانه بوده است ولی امروزه پراکندگی وسیع در اروپا و نواحی معتدله آسیا پیدا نموده است قسمت مورد استفاده این گیاه کاپیتولهای آن است که در فاصله ماههای اردیبهشت تا مهر آنرا از ساقه جدا می کنند.

نیاز اکولوژیکی
اگر چه بابونه در کشت پائیزی قادر است سرمای زمستان را تحمل کند ولی برای گل دهی نیازی به گذراندن سرما (بهاره شدن) ندارد بطوریکه در کشت بهاره گیاهان نیز به گل می روند. بذر بابونه در دمای ۶ تا ۷ درجه سانتی گراد جوانه می زند ولی درجه حرارت مطلوب برای جوانه زنی بین ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی گراد است. بذر بابونه برای رویش به نور احتیاج دارد. بابونه قادر به تحمل خشکی است ولی در مرحله رویش بذر و همچنین در مرحله تشکیل ساقه به مقادیر مناسبی آب نیاز دارد.

آبیاری گیاهان در مرحله پنجه زنی عملکرد گل را به طور قابل توجهی افزایش می دهد. با بونه گیاهی هالوفیت (شورپسند) است اگر گیاه در مناطق شور کشت شود،ریشه قادر است ۱۰ میلی گرم نمک در هر گرم ریشه ذخیره نماید. هر چند کشت در مناطق شور باعث کاهش عملکرد گل می شود. بابونه در هر نوع خاکی می روید. خاکهای سبک شنی همراه با ترکیبات آهکی خاکهای مناسبی برای کشت بابونه است.pH خاک برای بابونه بین ۸/۴ تا ۸ مناسب است هر چند بابونه را می توان در خاکهای قلیائی با pH 9 تا ۲/۹ نیز کشت کرد.

کد مطلب : 98021804