پرستارى از بیمار امر بسیار مشکلى است، لکن خیلى ارزشمند است. انسان با یک بیمارى به‏طور محبت، به‏طور برادرى، به‏طور خواهرى مراعات احوال او را بکند، و این براى انجام یک وظیفه انسانى- الهى باشد، از عبادات بسیار ارزشمند است. شما متوجه باشید که شغل شما شغل بسیار شریفى است و از آن طرف مسئولیتش هم زیاد است. مسئولیتش را خود شما مى‏توانید جبران بکنید، به محبت کردن به مرضى‏.
صحیفه امام؛ ج۱۲؛ ص۲۸۶ | تهران؛ ۲۳ اردیبهشت ۱۳۵۹