على بن ابیطالب فقط بنده خدا بود، و این بزرگ‌ترین شاخصه اوست که مى‏توان از آن یاد کرد، و پرورش یافته و تربیت شده پیامبر عظیم‌الشأن است، و این از بزرگ‌ترین افتخارات اوست، کدام شخصیت مى‏تواند ادعا کند که عبداللَّه‏ است و از همه عبودیت‌ها بریده است، جز انبیاى عظام و اولیاى معظم که على(ع) […]


على بن ابیطالب فقط بنده خدا بود، و این بزرگ‌ترین شاخصه اوست که مى‏توان از آن یاد کرد، و پرورش یافته و تربیت شده پیامبر عظیم‌الشأن است، و این از بزرگ‌ترین افتخارات اوست، کدام شخصیت مى‏تواند ادعا کند که عبداللَّه‏ است و از همه عبودیت‌ها بریده است، جز انبیاى عظام و اولیاى معظم که على(ع) آن عبد وارسته از غیر و پیوسته به دوست که حجب نور و ظلمت را دریده و به معدن عظمت رسیده است، در صف مقدم است. و کدام شخصیت است که مى‏تواند ادعا کند از خردسالى تا آخر عمر رسول اکرم در دامن و پناه و تحت تربیت وحى و حامل آن بوده است جز على بن ابیطالب که وحى و تربیت صاحب وحى در اعماق روح و جان او ریشه دوانده. پس او بحق عبداللَّه است و پرورش یافته عبداللَه اعظم است.
صحیفه امام؛ ج۱۴؛ ص۳۴۸ | پیام به کنگره هزاره نهج‌البلاغه؛ ۲۷ اردیبهشت ۱۳۶۰