آسیب جدی به طب ایرانی ــ اسلامی با تنزل آن به یک بخش کوچک در ساختار وزارت بهداشت

یکی از آسیبهای جدی به طب ایرانی ــ اسلامی تنزل آن به یک بخش کوچک در ساختار وزارت بهداشت است؛ تجربه ثابت کرده که تعریف طب ایرانی ــ اسلامی در ساختار وزارت بهداشت آسیب‌هایی را به‌همراه دارد و بنا به سلیقه وزیر مرتبط، جایگاه آن تغییر می‌کند.

• ۱۲ خرداد ۱۳۹۹ – ۰۹:۳۳

به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری تسنیم؛ دکتر حسین روازاده، پژوهشگر و درمانگر طب ایرانی ــ اسلامی و دبیرکل جامعه اسلامی حامیان کشاورزی ایران در نامه‌ای خطاب به نمایندگان مجلس یازدهم و به‌ویژه هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی خواهان توجه ویژه مجلس یازدهم برای احیای طب ایرانی ــ اسلامی در نظام بهداشت و درمان کشور شد؛ متن این نامه بدین شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

نمایندگان محترم دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی

سلام علیکم

ضمن تبریک انتخاب شما به‌عنوان نمایندگان ملت بزرگ ایران، خداوند منان را شکرگزارم که در دوره جدید مجلس شورای اسلامی نیروهای مؤمن، مجرب، متعهد، کارآمد، دلسوز و فرهیخته به‌عنوان نماینده ملت در مجلس حضور یافته‌اند لذا چنین ظرفیتی بنده را راغب کرد تا کلامی در باب اهمیت گنج بزرگ و پربرکت طب ایرانی و اسلامی نقل کنم؛ امید است با همت والای شما عزیزان بتوانیم یکی از دغدغه‌های رهبر عظیم‌الشأن انقلاب اسلامی در زمینه پیشرفت نظام بهداشت و درمان کشور را برطرف کنیم.

طب سنتی در بسیاری از کشورهای جهان به‌عنوان یکی از ارکان درمانی و پیشگیرانه به‌کار گرفته می‌شود؛ ویروس منحوس کرونا ظرفیت بالای این شاخه از علم را بر همگان ثابت کرد. به‌اذعان مقامات ارشد بهداشتی کشور چین، ترکیب طب سنتی و نوین باعث بهبود نزدیک به ۹۰ درصد از مبتلایان به ویروس کرونا در آن کشور شد.

در ایران عزیز اسلامی نیز طب جامع ایرانی، نتایج شگفت‌انگیزی در درمان و پیشگیری از بیماری کووید۱۹ به ارمغان آورد و نشان داد چه ظرفیتهای بزرگی در این بخش نهفته شده اما متأسفانه از آن غفلت شده است.

طب ایرانی ــ اسلامی، گنجینه پربار و گرانبهای ملی و تاریخی است که حاصل تحقیقات، تجربیات و پشتکار حکما، طبیبان و دانشمندان برجسته سرزمین ایران است؛ علمی که برای قرنها رشد و نمو یافت و به بالندگی رسید اما استعمار با روشهای خبیثانه و توطئه‌آمیز خود سعی کرد کشورمان را از وجود پربرکتش محروم سازد.

در زمان شاهان خودکامه به‌ویژه در عصر قاجار و پهلوی، این گنجینه با خیانت درباریان و نفوذ استعمار به‌تدریج مهجور شد و موانع و سنگ‌اندازی‌های بسیاری در مسیر بالندگی و احیای آن ایجاد شد؛ موانعی که متأسفانه تا به امروز نیز ادامه داشته و مورد بی‌مهری در دو قطب کاذب طب نوین و طب سنتی قرار گرفته است.

خوشبختانه سیاستهای کلی ابلاغی رهبر معظم انقلاب اسلامی (مد ظله) در سال ۹۳ که مرتبط با اجرای بند یک اصل ۱۱۰ قانون اساسی سیاستهای کلی «سلامت» بود، طب سنتی را مورد توجه قرار داده و در بند ۱۲ آن به "بازشناسی، تبیین، ترویج، توسعه و نهادینه کردن طب سنتی ایران"، اشاره شده است.

ترویج کشت گیاهان دوایی، روزآمد کردن روشهای تشخیصی و درمانی طب سنتی، تبادل تجربیات با سایر کشورها در زمینه طب سنتی، نظارت بر ارائه خدمات طب سنتی و گیاهان دارویی، برقراری تعامل و تبادل میان طب نوین و سنتی و اصلاح سبک زندگی در عرصه تغذیه از مفاد مهم این بند ابلاغیه است همچنین معظم‌له بارها در بیانات گهربارشان بر اهمیت طب سنتی توجه ویژه‌ای نشان داده‌اند.

نمایندگان محترم مستحضر هستند که ایران، سرزمین منحصربه‌فرد و مستعد در رویش گونه‌های مختلف گیاهان دارویی است؛ از این روی از جمله مطالباتی که در دور جدید مجلس از نمایندگان انتظار می‌رود، بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی با توجه به شاخصهای اقتصادی مانند افزایش بیکاری، تراز تجاری منفی، کاهش صادرات نفتی و… است؛ کشت گیاهان دارویی و روش‌های درمانی طب سنتی در ایران یک ظرفیت فوق‌العاده و بکر برای ایجاد کسب‌وکارهای خرد و بزرگ و همچنین گردشگری سلامت است؛ امری که در صورت توجه می‌تواند منجر به افزایش مشاغل مرتبط و ارزآوری شود.

با در نظر گرفتن چند دهه تجربه علمی و عملی در حوزه کاشت گیاهان دوایی و درمان و پیشگیری با به‌کارگیری روشهای طب ایرانی و اسلامی عرض می‌کنم، با مهیا کردن زیرساختها و ایجاد سازوکارهای اختصاصی طب سنتی در کشور، ایران به یکی از مهم‌ترین قطبهای طب سنتی و کاشت و صادرات گیاهان دوایی به اقصی نقاط جهان تبدیل خواهد شد.

طب ایرانی ــ اسلامی علاوه بر درمان و پیشگیری، از روشهای دقیق و عالمانه و با اتکا به هویت و ارزشهای ایرانی و اسلامی در سبک زندگی سالم و بهبود تغذیه سالم برخوردار است؛ این شاخه از علم حتی برای بهبود وضعیت زندگی آدمی، معماری و کشاورزی نیز تمهیداتی را تعبیه می‌کند.

اما برای احیا و آزادسازی چنین ظرفیت بزرگ و تمدن‌سازی باید عرصه را آماده کرد؛ آماده‌سازی زیرساختها و سازوکارها با همکاری و بسیج همه‌جانبه سایر قوای کشور و نهادهای دست‌اندرکار در حوزه نظام سلامت و بهداشت کشور حاصل خواهد شد؛ بر این اساس پیشنهاد می‌شود:

۱ ــ با در نظر گرفتن جایگاه والای مجلس شورای اسلامی، ایجاد سازمان و ساختار مستقل برای طب ایرانی ــ اسلامی در دستور کار نمایندگان محترم قرار گیرد؛ مجلس دارای سازوکارهایی برای ایجاد سازمان مستقل در بخش اداری کشور است و می‌تواند قوانین مرتبط را تصویب و دستگاه‌های کشور را ملزم به اجرای آن کند.

یکی از آسیبهای جدی به طب ایرانی ــ اسلامی تنزل آن به یک بخش کوچک در ساختار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است؛ متأسفانه با وجود تلاشها و دغدغه مسئولان در سالهای گذشته، معاونت طب ایرانی و طب مکمل در ساختار وزارتخانه به دفتر طب ایرانی فرو کاسته شد که نشان از بی‌مهری مسئولان به طب سنتی دارد؛ تجربه ثابت کرده است که تعریف طب ایرانی ــ اسلامی در ساختار وزارت بهداشت آسیب‌هایی را به‌همراه دارد و بنا به سلیقه وزیر مرتبط در هر دوره، جایگاه آن  تغییر می‌کند.

۲ ــ سازوکارهایی برای حمایت همه‌جانبه از کشت و پرورش گیاهان دارویی و محصولات مرتبط با طب ایرانی و اسلامی اندیشیده شود؛ وزارت جهاد کشاورزی، سازمان غذا و دارو و بانک‌ها ملزم به حمایت مادی و معنوی جهت توسعه و پیشرفت این بخش‌ها شوند؛ قوانینی برای جلوگیری از ورود محصولات مضر و خطرناک تراریخته تصویب شود تا علاوه بر تولید محصولات غذایی باکیفیت و طبیعی مانع از تهدید نسل و افزایش بیماری‌های خطرناکی مانند سرطان به‌خاطر مصرف مواد تراریخته شویم.

۳ ــ در ساختار نظام آموزشی کشور نسبت به توجه ویژه به طب ایرانی ــ اسلامی، اقدامات جدی صورت گیرد؛ در کتب درسی در مدارس از دانش عظیم این بخش بهره گرفته شود؛ زندگی‌نامه و دستاوردهای حکما و بزرگان طب ایرانی ــ  اسلامی و تاریخ پربار آن در درمان بیماریها، اصلاح سبک زندگی و تغذیه سالم به فرزندان میهن‌مان آموزش داده شود. از همه مهمتر، در بخش نظام آموزش پزشکی، طب ایرانی و اسلامی به‌رسمیت شناخته شود و موانع پیش‌ِروی فارغ التحصیلان دانشکده‌های طب سنتی در اخذ مجوز درمان، برداشته شوند. امید است وزارتخانه مرتبط با حوزه آموزش پزشکی ملزم به توجه ویژه به چنین مطالبه‌ای شود، مطالبه‌ای که سالهاست از سوی دانشجویان و فارغ التحصیلان طب سنتی مطرح شده ولی اقدامی در جهت اصلاح این رویه غلط صورت نگرفته است.

۴ ــ مجلس شورای اسلامی در طرحی، دولت را ملزم به راه‌اندازی بیمارستان‌ها و درمانگاه‌های درمانی با روش‌های گیاهی و طب ایرانی و اسلامی کند؛ پیشنهاد می‌شود در ساخت چنین بیمارستان‌هایی از الگوی بیمارستان معروف جندی‌شاپور در ایران باستان بهره گرفته شود؛ در این روش، تکریم بیمار و آرامش روحی و روانی آن، در اولویت اصلی قرار دارد و پس از طی مراحل مهم درمان روحی و مراقبت با روش‌های گیاه‌درمانی و طب ایرانی، جراحی تجویز نهایی و آخر است.

۵ ــ پوشش کامل بیمه‌ای روشهای درمان طب سنتی مدنظر قرار گیرد؛ هرچند در طب سنتی هزینه‌های درمان نسبت به روش‌های دیگر، بسیار پایین است ولی لازم است در نظام بیمه‌ای کشور، طب سنتی در کنار سایر بخش‌های درمانی به ساختار حمایتی دست پیدا کند تا از دغدغه مالی بیماران و متقاضیان درمان به این روش کاسته شود.

۶ ــ موانع پیش‌ِرو برای روشهای درمان طب سنتی و ثبت و تأیید دواهای گیاهی از میان برداشته شوند؛ این موانع دست‌وپاگیر علاوه بر از بین بردن فرصت‌های بی‌نظیر تولید و صادرات، زمینه را برای سوءاستفاده افراد سودجو جهت عرضه کالاهای بی‌کیفیت و تقلبی مهیا ساخته است.

۷ ــ در مجلس شورای اسلامی کمیسیون طب ایرانی و اسلامی تشکیل شود و در کنار آن جایگاه بهتر و تثبیت‌شده‌ای به فراکسیون حمایت از طب ایرانی و اسلامی داده شود.

۸ ــ  از نمایندگان محترم مجلس درخواست دارم جلسات مشورتی با دست‌اندرکاران و فعالان حوزه طب ایرانی و اسلامی و کشت گیاهان دوایی را در دستور کار خود قرار دهند تا با هم‌افزایی و همراهی، یکی از دغدغه‌های رهبر معظم انقلاب در بخش درمان و بهداشت کشور، رفع شود و ظرفیتهای بی‌نظیر طب سنتی برای ارائه خدمات بهتر و گسترده‌تر به مردم عزیز کشورمان و همچنین افزایش شاخصهای اقتصادی مرتبط با این بخش، آزاد شوند.

[box type=”note”] منبع: خبرگزاری تسنیم       [/box]

کد مطلب : Da99031201