دبیر کل جامعه اسلامی حامیان کشاورزی ایران:   مشکلات مناطق روستایی با “توزیع عالانه ثروت” قابل حل است   حکیم دکتر روازاده با بیان این که در سال جهش تولید باید ضمن ترویج روحیه جهادی در مناطق روستایی به دنبال احیاء کشاورزی و دامداری باشیم، گفت: نبود اندیشه درست در شناخت ظرفیت روستا و کشاورزی […]

دبیر کل جامعه اسلامی حامیان کشاورزی ایران:

 

مشکلات مناطق روستایی با “توزیع عالانه ثروت” قابل حل است

 

حکیم دکتر روازاده با بیان این که در سال جهش تولید باید ضمن ترویج روحیه جهادی در مناطق روستایی به دنبال احیاء کشاورزی و دامداری باشیم، گفت: نبود اندیشه درست در شناخت ظرفیت روستا و کشاورزی و غفلت از داشته های بومی خود موجب شده تا فرصت هایی که می توانستیم از ظرفیت روستاها برای پیشرفت کشور استفاده کنیم به تهدید تبدیل شوند و در نتیجه آن شاهد بروز مشکلات و معضلات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در شهرها باشیم.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛حکیم دکتر حسین روازاده در گفتگویی با ابراز نگرانی از به فراموشی سپردن فرهنگ و هویت روستایی و تداوم کاهش جمعیت روستایی کشور، گفت: بر اساس آخرین سرشماری نفوس و مسکن، جمعیت روستایی کشور طی سال های اخیر کاهش چشمگیری داشته است و با توجه به اینکه روستاها می توانند به عنوان قشر مولد نقش بسزایی در پیشرفت، توسعه و آبادانی کشور داشته باشند اما به دلیل عدم وجود راهبردی مشخص موفقیت چندانی در پیشرفت روستایی حاصل نشده است.

دبیر کل جامعه اسلامی حامیان کشاورزی ایران ادامه داد: طی سال های اخیر شاهد ساخت و ساز خانه های ویلایی در روستاها و بازگشت برخی روستاییان هستیم اما باید توجه داشت محل سکونت دائمی این افراد شهرها هستند و حضورشان در روستاها جنبه تفریحی داشته و همچنان جزو جامعه مصرف کننده شهری محسوب می شوند و این زنگ خطری است که می تواند به دیگر روستاها هم سرایت کند، بدین صورت که روستاها از آن حالت سنتی و نقشی که می توانستند در اقتصاد کشور ایفا کنند، خارج شده و به مناطقی صرفاً تفریحی تبدیل شوند.
وی تمرکز زدایی از کلانشهرها و فراهم کردن زیرساخت های توسعه روستایی را عاملی مهم در حل مشکلات کشور برشمرد و تصریح کرد: معتقدیم یکی از راه های درآمدزایی و ایجاد اشتغال برای روستاییان، رونقِ بخش کشاورزی و دامداری است که از آغاز جزو شغل های اصیل روستایی بوده و نقش مهمی در تأمین امنیت غذایی کشور و مردم دارد.
حکیم دکتر روازاده با تاکید بر حمایت دولت از کشاورزان و دامداران مناطق روستایی، افزود: در سال جهش تولید باید ضمن ترویج روحیه جهادی در مناطق روستائی به دنبال ایجاد فرصت های رشد و رونق کشاورزی و دامداری باشیم. به عنوان مثال دولت با در اختیار قراردادن زمین های لم یزرع اما مستعد کشاورزی به جوانان و احیاء شبکه های آب سنتی کشور مانند احیای قنوات و چشمه ها و جلوگیری از حفر چاه های جدید که تهدیدی برای آب های زیرزمینی می باشد و اعطاء تسهیلاتی مثل وام به روستاییان جهت خرید تجهیزات کشاورزی و دامداری، موجب دلگرمی روستاییان شده و زمینه احیا مجدد روستاها و بازگشت روستاییان را فراهم کند.
دبیر کل جامعه اسلامی حامیان کشاورزی ایران با بیان اینکه خرید تضمینی محصولات کشاورزی روستاییان باید در دستور کار دولت قرار بگیرد، گفت: یکی از مشکلات دیگری که کشاورزان و باغداران با آن مواجه هستند زمانی است که این عزیزان بعد از مدت ها تحمل زحمت و سختی کار، به دلیل فراهم نبودن زیرساخت های لازم برای نگهداری محصولاتشان و یا عدم دسترسی مستقیم به بازار به ناچار مجبور هستند محصولات خود را با قیمت بسیار پایین به دلالان بفروشند و همین امر به مرور زمان موجب دلسردی کشاورزان و باغداران می شود.
وی توسعه خدمات آموزشی و بهداشتی با رویکرد طب ایرانی اسلامی که از گذشته های دور مردم روستا عامل به این طب بوده اند را در مناطق روستایی ضروری دانست و ابراز داشت: اغلب روستاهای کشور در مناطق محروم قرار دارند، از این رو روستاییان از کمترین امکانات رفاهی و از حداقلِ خدمات آموزشی و بهداشتی برخوردار هستند و متاسفانه در برخی مناطق، این حداقل امکانات و خدمات هم وجود ندارد و روستاییان این مناطق برای کوچکترین نیاز خود مجبورند با طی مسافت طولانی، خود را به شهر برسانند و زمانی که با جذابیت های شهری مواجه می شوند دیگر حاضر نیستند با وجود امکانات بسیاری که در شهرها وجود دارد به روستائی برگردند که جز رنج و زحمت برای ایشان دستاوردی ندارد.
حکیم دکتر روازاده در پایان با بیان این که ریشه حل مشکلات در مناطق روستایی “توزیع عادلانه ثروت” است، خاطرنشان کرد: تحقق احیای روستاها و به تبع آن توسعه صنعت کشاورزی و دامداری، بدون توزیع عادلانه ثروت در کل کشور – و نه فقط در برخی کلانشهرها – امری غیرممکن خواهد بود. امیدواریم مسئولین ذیربط با درک درست از شرایط کشور برنامه هایی را برای توسعه کلان روستاها اجرائی کنند که نتیجه آن رونق مناطق روستائی و کاهش آسیب های فرهنگی و اجتماعی باشد.