همه آقایان بناى بر این بگذارند که کارهای‌شان را روى وظیفه‏شان عمل بکنند. خودشان را ببینند در یک جمهورى اسلامى؛ ببینند در یک مملکتى هستند که رأس این مملکت‏ امام زمان(ع) مراقب‌شان هست؛ مأمورهاى مخفى دارد؛ ملائکهًْ الله مأمورند، خودش را تحت مراقبت ببیند، بگوید که ما یک مملکتى الان هستیم که یک مراقبى داریم معصوم، و ما تحت مراقبت هستیم، اعمالمان باید یک اعمالى باشد که یک وقتى به عرض ایشان رسید، راضى از ما باشد.
صحیفه امام؛ ج‏9؛ ص ۱۷ | قم؛ ۱۷ تیر ۱۳۵۸