اگر قدرت‌هاى بزرگ در منطقه‏

هاى خودشان بخواهند که یک اجتماعى ایجاد کنند، با فعالیت‌هاى زیادى که شاید چند روز یا چند دهه مى‏کنند، در یک شهرى، یک عده-  فرض کنید-  صدهزار نفرى، پنجاه هزار نفرى با خرج‌هاى زیاد و زحمت‌هاى زیاد مجتمع مى‏شوند و به قول آن کسى که مى‏خواهد صحبت کند، گوش مى‏دهند. لکن شما مى‏بینید که براى خاطر همین مجالسى که مردم را به هم پیوند داده است، این مجالس عزایى که مردم را به هم جوش داده است، به مجرد اینکه یک مطلبى پیش مى‏آید، در یک شهر نه، در سرتا سر کشور، تمام قشرهاى مردم و عزاداران حضرت سیدالشهدا مجتمع مى‏شوند و احتیاج به اینکه زیاد زحمت کشیده بشود و تبلیغات بشود ندارد؛ با یک کلمه، وقتى مردم ببینند که این کلمه از حلقوم سیدالشهدا(ع) بیرون مى‏آید همه با هم مجتمع مى‏شوند.
صحیفه امام؛ ج۱۶؛ ص۳۴۵ | جماران؛ ۳۱ خرداد ۱۳۶۱