اغلب در پاییز تا بهار از تنه و شاخه درختان هسته دار، تراوش صمغ را شاهد هستیم.
علل مختلفی مثل بیماری ها، آفات و صدمات فیزیکی و هورمونی عموماً در خروج صمغ دخالت دارند.

اگر تراوش صمغ بصورت چسبنده و بیضی شکل روی پوست در شاخه یا تنه، به رنگ تیره و شفاف و بصورت متمرکز رویت شود ، احتمالا بیماری قارچی سیتوسپورایی یا شانکر باکتریایی باشد!!

هر دو بیماری روش درمانی یکسانی دارند. تمیز کردن محل خروج شیرابه با جسم تیز و مالیدن ترکیبات مس یا بردو در هوای خشک، میتواند در کنترل بیماری مؤثر باشد.

علت دیگر حمله آفات ساقه خوار و پوست خوار به تنه درختان می باشد، که از محل سوراخ تغذیه شاهد تراوش صمغ بصورت مارپیچی خواهیم بود. این شیرابه به رنگ کهربایی روشن است و حتی ممکن است با فضولات لارو مخلوط شود. اغلب پوست خواران در شیرابه خارج شده خفه شده و تلف می شوند ولی درخت ضعیف می گردد . در هسته داران لارو سرچکشی بیشترین خسارت را دارد.
مهمترین روش مبارزه تقویت درختان می باشد.

در عوامل فیزیکی مثل سرما ، خسارت ادوات باغبانی و شخم زنی، ضربات باد به شاخه و… خروج صمغ از شکاف پوست ترک خورده ب رنگ روشن و شفاف که بعدا خشک شده، قابل رویت است. این صمغ عامل پاتوژنیک ندارند و در خروج شیرابه در حد ضایعه پوستی می ماند.

تراوش صمغ، بیشتر جنبه دفاعی برای ممانعت از ورود پاتوژن به درون بافت گیاهی است.