🔷 اسلام گرایی در #نظام_اسلامی، از مردم گرایی جدا نیست. مردم گرایی در نظام اسلامی، ریشه ی اسلامی دارد. 

🔵 وقتی ما می گوییم نظام اسلامی، امکان ندارد که مردم نادیده گرفته شوند. جمهوری اسلامی که از انقلاب اسلامی برخاسته است یک واحدی است که داری دو بعد است:

🔷 اسلامی بودن و مردمی بودن؛ هم اسلامی است، هم مردمی است. و مردمی است، چون اسلامی است؛ چون اسلام دین جامعه است‌.

🔷 اسلام دین تک تک افراد و اشخاص به حیث خودشان فقط نیست؛ آن هم هست، اما افراد به حیث اجتماعشان هم مورد خطاب اسلام اند. اسلام یک دین مردمی است؛ یک دین مسئولیت عمومی است.

🔷 بنابراین مردمی بودن از خود اسلامی بودن برمی آید. اسلامی هم هست؛ چون خدای متعال منت گذاشته است:

💠 «بل الله یمن علیکم أن هداکم للإیمان؛ منت گذاشته بر ما، هدایت کرده ما را به این ایمان؛ پروردگار به مردم ما، به خود ما منت گذاشته، ما را به این دین هدایت کرده؛ لذا جمهور ما اسلام را می خواهند و این دین الهی را بحمدالله خدای متعال به ما داده است.

🔷 خوب، در این نگاه به اسلام و درک و فهم از اسلام، فرد و جامعه باهم ملاحظه می شوند، معنویت و عدالت باهم ملاحظه می شوند، شریعت و عقلانیت با یکدیگر ملاحظه می شوند، عاطفه و قاطعیت در کنار هم دیده می شوند؛ اینها همه باید باشد.

🔷 قاطعیت در جای خود، عواطف در جای خود، شریعت در جای خود، عقلانیت – که آن هم خارج از شریعت البته نیست – در جای خود؛ همه در کنار هم بایستی مورداستفاده قرار بگیرند؛ انحراف از این منظومه ی مستحکم، موجب انحراف از نظام اسلامی خواهد بود 

 🔷 آنچه جمهوری اسلامی را به عنوان یک پدیده بدیع ممتاز می کند، همین است که حضور مردم و انتساب به معنویات و به حکم الهی و خشوع در مقابل پروردگار، این دو یک حقیقت واحدی را تشکیل داده اند.

🔷 اسلامیت و جمهوریت دو عنصر جدا نیستند که به یکدیگر وصل شده باشند و یک حقیقت را به وجود آورده باشند؛ در دل اسلامیت، جمهوریت هست، در دل اتکای به حکم الهی، تکیه به مردم و احترام به خواست و رأی مردم است.

🔷 در این کشور و در این نظام، اسلام با جمهوریت همراه است. جمهوریت ما از اسلام گرفته شده و اسلام ما اجازه نمی دهد در این کشور مردم سالاری نباشد.

🔷 ما نخواستیم جمهوریت را از کسی یاد بگیریم؛ اسلام این را به ما تعلیم داد و املاء کرد.

✍ منبع: کتاب نظام اسلامی از مجموعه کتب مکتب انقلاب اسلامی