🔘 زمانی که کشاورز به روش و قاعده و قانون خودش زمینی را مشخص کرد، شخصی تیشه به دست گرفته هرچه خار و خاشاک که می بیند از ریشه قطع کرده

🔘 و از زمین خارج می کند و دو نفر دیگر چوب سنگینی به دست می گیرند و هر کلوخی که در کف کرت ها باشد را خُرد و خاک می کنند.

🔘 اگر زمین بزرگ باشد تعداد نفرات بیشتری مشغول به خار زدن و کلوخ  کوبیدن می شوند. این کار برای زمین بسیار مفید است،

🔘 زیرا خار آب و غذای زراعت را به خود می کشد و با کلوخ کوبیدن خاک نرم می شود و بذر در خاک نرم بهتر رشد می کند.

✍ مفاتیح الارزاق، ج۱،ص۴۱۴