🔘 مرور تحلیل‌های مدعیان اصلاحات و اعتدال، از سردرگمی و نقیض‌گویی این طیف درباره پیمان شانگهای حکایت می‌کند.

🔰 فعالان سیاسی و رسانه‌ای این طیف از یک سو مدعی بوده‌اند بدون پیوستن به FATF و اجرای برجام، امکان عضویت در پیمان شانگهای وجود ندارد و از طرف دیگر اکنون که این اتفاق افتاده یا ادعا می‌کنند این عضویت کار دولت روحانی بوده (بی‌آنکه به حل نشدن مسئله FATF و برجام اشاره کنند) یا برخی از همان‌ها مدعی‌اند اساسا شانگهای پیمان اقتصادی نیست و آورده‌ای برای ایران ندارد!

🔘 به عنوان مثال قبل از قطعی شدن موضوع عضویت، فلاحت‌پیشه (رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دهم) مدعی شده بود:

🔘 کشورهای عضو شانگهای حاضر نیستند خود را درگیر مسائل ایران از جمله در بحث برجام و FATF کنند و ایران برای پیوستن در این سازمان، باید تنش‌زدایی در روابط خارجی (با غرب) را در پیش بگیرد.

🔘 همچنین احمد شیرزاد عضو فراکسیون تندروها در مجلس ششم در گفت‌وگو با روزنامه تعادل مدعی شده بود: عضویت ایران در شانگهای، در گروی حل مشکل تحریم‌ها و FATF است. یا روزنامه آرمان در تیتر نخست خود ادعا کرده بود: «قفل FATF بر تجارت خارجی».

🔘 روزنامه اعتماد هم ادعا کرده «تحریم‌ها مانع پیوستن ایران به سازمان همکاری شانگهای است» و خبرگزاری اصلاح‌طلب ایلنا نوشته بود «راه ساده‌ای برای پیوستن به سازمان شانگهای نداریم و بسیاری از کشورها ریسک تجارت با ایران را نمی‌پذیرند.»

🔘 این فضاسازی‌های مسموم و سیاست‌زده، تا قبل از عضویت ایران در برجام بود. اما حالا همین محافل ادعا می‌کنند عضو شدن ایران در سازمان شانگهای، به خاطر تلاش‌ها و زمینه‌سازی‌های دولت روحانی است؛

⁉️ اما نمی‌گویند که پس افسانه‌‌های ممانعت FATF و تحریم‌ها کجای قصه است؟!

🔘 همزمان دیاکو حسینی از مدیران مرکز بررسی‌های راهبردی ریاست جمهوری (تحت نظر حسام‌الدین آشنا) ادعا کرده:

🔘 «سازمان همکاری شانگهای یک نهاد با کارکرد امنیتی است نه اقتصادی و FATF به منزله استاندارد مالیه بین‌المللی هیچ وقت مانعی برای عضویت ایران نبوده اما براساس توافق اجلاس تاشکند در ۲۰۱۰ کشورهای عضو نباید تحت تحریم‌های شورای امنیت ملل متحد باشند»!

🔘 این ادعا البته خلاف فضاسازی چند سال مدعیان اصلاح‌طلبی است؛ ضمن اینکه از جهت دیگری نیز خلاف واقع است و آن اینکه سازمان شانگهای فقط پیمان امنیتی نیست بلکه کارکرد اقتصادی گسترده دارد که از سوی دیاکو حسینی صرفا برای القای تزاحم نداشتن با FATF انکار شده است.

🔘 البته لابه‌لای نقیض‌گویی‌های محافل اصلاح‌طلب می‌توان به ادبیات مثلا در روزنامه شرق هم برخورد که می‌نویسد: «عضویت دائم در این سازمان از اوایل قرن جاری میلادی خواست ایران بود اما سرانجام این دولت رئیسی است که توانست کسب تاییدیه اعضای این سازمان را در اولین هفته‌های کاری‌اش به کارنامه خود اضافه کند.»

🔘 یا مثلا روزنامه آرمان تصریح کرد: «عضویت رسمی ایران در پیمان شانگهای فرصت اقتصادی تازه‌ای ایجاد می‌کند؛ این مسیری بود که در نتیجه تلاش‌های دولت قبلی و کنونی به دست آمد».

🔘 این روزنامه البته به تیترهای قبلی خود درباره مشروط کردن عضویت به حل مسئله FATF اشاره‌ای نکرد. روزنامه اعتماد هم تصریح کرد که این عضویت ایران را به بازارهای ۶۵ درصد جمعیت جهان متصل می‌کند.