✍️سید علیرضا آل داود

پیش از اینکه این یادداشت را آغاز کنم باید خدمت مردم عزیز ایران و آبادان مخصوصا خانواده‌هایی که عزیزانشان را در این حادثه از دست داده‌اند تسلیت عرض کنم.در حادثه فروریختن ساختمان متروپل باید به چند نکته اشاره کنم: پس از حادثه پلاسکو انتظار بود برای شرایط بحران دستورالعمل های رسانه ای و اجتماعی تدوین شود و مردم برای چنین شرایطی آموزش ببینند که متاسفانه این دستورالعمل‌ها تدوین و اجرا نشد.

حادثه ساختمان پلاسکو و متروپل و رفتار مردم که تجمع آنها و برخی سلفی گرفتنشان منتج به تاخیر در امداد رسانی شد نشان داد کشور در زمینه پدافند غیر عامل رسانه ای-سایبری و شرایط بحران نیاز به فعالیت بیشتری دارد و باید در جهت نهادینه شدن این موضوع مهم تمام دستگاهها دست به دست هم دهند تا در زمان وقوع حادثه تعداد تلفات و خسارات به حداقل برسد.

همچنین فقدان کمیته رسانه و فضای مجازی منسجم در شرایط بحران بوجود آمده ناشی از عدم آمادگی برخورد رسانه ای با چنین بحران هایی در سطح کشور است که هر رسانه و هر فردی هرچه بخواهد از بحران منتشر می کند که بسیاری از اینگونه محتواها برپایه شنیده ها، شایعات و حدسیات است که به امنیت و آرامش روانی مردم ضررهای بسیاری وارد خواهد کرد.

دولت محترم و مسئولین امر در اقدام نخست باید در ستاد بحران خود با توجه به گستردگی رسانه و فضای مجازی برنامه ریزی منسجمی برای موقعیت های بحرانی داشته باشند و اطلاع رسانی به مردم را به طرق پیشرفته مانند اطلاع رسانی موبایلی با آنتن های مخابراتی روی گوشی افراد انجام دهند که امروزه این قابلیت حتی بدون وجود سیم کارت فعال روی اکثر تلفن های همراه هوشمند امکانپذیر است.

دستگاه های مسئول با آموزش مردم برای شرایط بحران همچون سازمان پدافند غیر عامل، وزارت آموزش و پرورش، وزارت علوم، وزارت رفاه و امور اجتماعی، سازمان آتش نشانی، وزارت فناوری اطلاعات و ارتباطات باید تاحد ممکن از ایجاد بحران های بعدی جلوگیری کنند و در زمان وقوع شرایط خاص اصل پیشگیری مقدم بر درمان را در سطح عملیاتی کنند.

حادثه متروپل و بحران رسانه ای پس از آن تجربه ای در پیش چشم مسئولین کشور خواهد بود چرا که شایعه پردازی و دروغ پراکنی و انتشار چنین مواردی در فضای مجازی رها شده و پیام رسان ها و شبکه های اجتماعی مانند تلگرام و اینستاگرام که حق هیچ گونه مدیریتی را به کشور ما نمی دهند و آزادانه در کشور جولان می دهند می توانند با تغییر ذائقه مردم و برانگیختن حس خودنمایی، خود افشاگری و سیاه نمایی و وارونه نمایی حقایق در آنها حوادث تلخ روز گذشته را تکرار کند.

در این میان لجن پراکن‌های ضد انقلاب داخلی و خارجی با سوار شدن بر موج هیجانی و احساسی بحران از فضای مجازی ول تا حد زیادی سو استفاده می‌کنند و با تشویق مردم به حضور در اطراف صحنه حادثه برای ایفای نقش شهروند خبرنگاری صحنه‌های غم انگیز و تاسف باری را خلق می‌کنند که با هیچ کدام از قواعد انسانی و دینی سازگاری ندارد.
امید است پس از این حادثه دستگاه‌های مسئول برای عدم تکرار چنین صحنه‌هایی برنامه ریزی منسجمی داشته باشند.