سرویس سیاسی-
روزنامه اعتماد در شماره روز پنجشنبه خود در گزارشی با عنوان «قیمت دلار در بازار آزاد، در میان سکوت رسانه‌های نزدیک به دولت، روز گذشته به میانه کانال ۳۴ هزار تومانی رسید و از آن هم عبور کرد. این سقف تاریخی در شرایطی زده شد که این ‌بار خبری از «وعده»های ریز و درشت بانک مرکزی برای جلوگیری از نوسانات قیمتی در بازار هم نیست… در میان خبرگزاری‌ها، رسانه‌های نزدیک به دولت، به‌طور کامل درباره شلوغی بازار ارز و هجوم خریداران به این بازار، سکوت اختیار کرده‌اند. البته چیز زیادی هم نمی‌شود نوشت یا گفت. از دو ماه پیش به این طرف، تحلیلگران و حتی فعالان بازار ارز بر این نکته تاکید داشتند که اگر مرز مقاومتی
۳۳ هزار و ۳۰۰ تومان شکسته شود، خریداران دلار به سمت بازار هجوم می‌آورند.»
گفتنی است در شرایطی که تقریبا همه کارشناسان اقتصادی بر تاثیرات به شدت منفی اغتشاشات بر اقتصاد و بازار اذعان دارند‌، مدعیان اصلاحات که از گردانندگان و حامیان و آتش‌بیاران اصلی اغتشاشات اخیر هستند با ذوق زدگی خاصی چنین اخباری را برجسته می‌کنند تا به زعم خود دستاویزی برای تخریب دولت نوپای رئیسی برای خود فراهم کنند. جدا از فاجعه مدیریتی دولت بر آمده از این طیف به‌ویژه در بازار ارز که طی مدت ۸ سال دلار ۳ هزار تومانی را تا ۳۵ هزار تومن (بیش از ۹۰۰ درصد ) هم رساند و رکورد ننگین نابودی ارزش پول ملی کشور را به نام خود زدند‌، این رسانه‌ها در حالی با ذوق زدگی اخبار تلاطم خود ساخته بازار ارز را برجسته می‌کنند که سازمان برنامه و بودجه دولت روحانی در ماه‌های پایانی عمر این دولت در گزارشی مدعی شده بود در صورت ادامه تحریم‌ها (عدم احیای برجام)، دولت در سال ۱۴۰۳ در آستانه ورشکستگی قرار می‌گیرد و نرخ دلار تا ۲۸۴ هزار تومان اوج خواهد گرفت!
عصبانیت مدعیان اصلاحات از رأی نیاوردن استیضاح وزیر صمت!
روزنامه اینترنتی همدلی در یادداشتی با عنوان «منافع ملت؛ قربانی همسویی دولت و مجلس» نوشت: «ساکنان ساختمان بهارستان در سه سال اخیر برخلاف وقتی که با دولت روحانی همزمان بودند، نه تنها تلاشی برای بهبود وضعیت معیشت مردم نکردند، بلکه با ایجاد حاشیه‌های سیاسی واجتماعی نشان دادند که بعد از سه سال برنامه خاصی برای رفع مشکلات مردم نداشته است. شاید اتفاقات روز سه شنبه مجلس در جلسه استیضاح وزیر صمت نشانه‌ای از این وضعیت باشد. در حالی که بخش زیادی از مردم به عملکرد این وزارتخانه معترض بودند، اما کلیت این مجلس مخالفت برخی نمایندگان خود با ادامه کار وزیر کنونی را تاب نیاورد و با ایجاد جنجال در ابراز مخالفت آنان اختلال ایجاد می‌کردند؛ مخالفانی که ازشرایط بد صنعت به‌خصوص خودرو و ساختمان وسخن گفتند، اما ظاهراً وزیر مورد استیضاح و احتمالاً رئیس‌اش آن‌قدر نفوذ داشتند که صندلی خود او را حفظ کند.» همدلی نوشت: «همراهی دولت و مجلس در موارد مختلفی در یک سال گذشته نشان داد که بخشی از منافع عموم مردم قربانی این رابطه دولت ومجلس و بده بستان‌های سیاسی این دو قوه مهم کشور شده است.» در ادامه این مطلب آمده است: «در حالی که در قانون، وظیفه نظارت، استیضاح، سؤال و حتی برکناری دولتمردان بر عده مجلس گذاشته شده است؛ اما گویی این دو قوه بنا را بر دوستی منهای انجام وظیفه گذاشته‌اند. به طور مثال درخواست استیضاح وزیر صمت پیش از این مشمول دوستی این دو قوه و برخی قول و قرارهای نانوشته سران دوقوه شده بود.» فارغ از بررسی علل رأی آوردن یا نیاوردن استیضاح یک وزیر دولت سیزدهم در مجلس یازدهم، نکته مهم عصبانیت مدعیان اصلاحات از عملکرد مجلس و دولت کنونی و آسمان ریسمان به هم بافتن آنها برای تخطئه این دو قوه است. بازندگان سیاسی به این نکته اشاره نمی‌کنند که در دولت قبل و مجلس قبل، چگونه خانه ملت به خانه دولت تبدیل شده بود. مثلاً یک وزیر سه بار استیضاح می‌شد ولی هر بار با رانت و لابی مجدداً بر صندلی مدیریت خود می‌چسبید. محمود صادقی، نماینده جنجالی مجلس دهم صریحاً گفته بود که ما نمایندگان مجلس با دولت روحانی زیادی مهربان بوده‌ایم!