امروز با سالروز شهادت پیام‌آور کربلا، حضرت زینب کبری سلام‌الله علیها همزمان است. دختر فداکار، دانشمند و شجاع امیرالمومنین علی علیه‌السلام. بانوی بزرگواری که اجازه نداد حماسه خونبار کربلا در کربلا بماند و در تاریکخانه تاریخ به فراموشی سپرده شود. زینب کبری می‌دانست و مامور ابلاغ این پیام به همه نسل‌ها بود که کربلا سرزمینی است به وسعت همه سرزمین‌ها و عاشورا روزی است به درازای همه روزها… امروز به همین مناسبت ستون
گفت و شنود را به‌گونه‌ای دیگر می‌نگاریم و به سروده‌ای از شاعر متعهد کشورمان
جناب آقای قادر طهماسبی اختصاص می‌دهیم. سروده‌ای زیبا در بیان
و گویا در محتوا…

سِرّ نی در نینوا می‌ماند اگر زینب نبود
کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب نبود
چهره سرخ حقیقت بعد از آن توفان رنگ
پشت ابری از ریا می‌ماند اگر زینب نبود
چشمه فریاد مظلومیت لب تشنگان
در کویر تفته جا می‌ماند اگر زینب نبود
زخمه زخمی‌ترین فریاد در چنگ سکوت
از طراز نغمه وا می‌ماند اگر زینب نبود
در طلوع داغ اصغر استخوان اشک سرخ
در گلوی چشم‌ها می‌ماند اگر زینب نبود
ذوالجناح دادخواهی بی‌سوار و بی‌لگام
در بیابان‌ها رها می‌ماند اگر زینب نبود
در عبور بستر تاریخ، سیل انقلاب
پشت کوه فتنه جا می‌ماند اگر زینب نبود