سرویس سیاسی ـ
‌‌روزنامه شرق در مطلبی به اظهارات اخیر حسن روحانی پرداخت و نوشت: «آقای روحانی چند روز پیش در نشستی با همکاران خود در دولت‌های یازدهم و دوازدهم گفته‌اند تحریم‌ها در اسفند ۹۹ با احیای برجام ‎رفع‌شدنی بود؛ اما مصوبه مجلس مانع شد. اشاره روحانی به قانون اقدام راهبردی است که در آذرماه ۱۳۹۹ ابلاغ شد و عملا امکان پیگیری مذاکرات منتهی به توافق را از دولت وقت گرفت. این گفته ایشان بسیار مهم و تأمل‌برانگیز است؛ زیرا اگر این ادعا درست باشد، باید آثار منفی این مصوبه در اقتصاد ملی و معیشت خانوارها سنجیده‌ شده و با دستاوردها و آثار مثبت آن مقایسه شود و طبعا باید مدافعان این روش مواجهه با پرونده مذاکرات هسته‌ای پاسخگوی «اقدام» خاص خود باشند.»
در ادامه این مطلب آمده است: «مذاکرات و رایزنی طرف ایرانی با ۱+۴ همچنان ادامه داشت و مقدمات برای ثبت یک پیروزی دیگر برای ایران در اسفند ۹۹ فراهم بود؛ زیرا بازگشت آمریکا به برجام نشان می‌داد که تحریم یک‌جانبه این کشور کارساز نبوده و نتوانسته مقاومت طرف ایرانی را بشکند. در چنین شرایطی که لازم بود دولت ایران سیاست صبر و انتظار را همچنان ادامه داده و آماده چیدن میوه شیرین پیروزی باشد، تصویب قانون اقدام راهبردی دولت را در موقعیت خطیری قرار داد…. ‌طرف ایرانی تا آن روز با وجود عهدشکنی آمریکا به تعهدات خود در قالب برجام متعهد مانده و به‌همین‌دلیل توانسته‌ بود اروپایی‌ها را از پیروی تمام و کمال آمریکا بازدارد؛ اما انجام تکالیفی که قانون اقدام راهبردی بر دوش دولت می‌گذاشت، بار دیگر اروپایی‌ها را با آمریکا همراه می‌کرد.»
شرق نوشت: «انتشار سخنان روحانی جریان تندرو را در موقعیتی خاص قرار داده که باید پاسخگوی اقدام خود باشند. آنان باید به دو سؤال بسیار مهم زیر پاسخ منفی و البته مستند بدهند: ۱- آیا در اسفند ۹۹ احیای برجام با فرض تصویب‌نشدن قانون اقدام راهبردی ممکن بود؟ ۲- آیا با احیای برجام نرخ تورم همان‌طور که در دوران دولت یازدهم تک‌رقمی شد، باز هم با سرعت کاهش می‌یافت؟»
مدعیان اصلاحات در حالی می‌خواهند با استراتژی فرار به جلو از مسئولیت شانه خالی کنند و تقصیر مشکلات کنونی را بر گردن دیگری بیندازند که طرف آمریکایی از سال ۹۲ تا اسفند ۹۹
(زمان مورد ادعای اصلاح‌طلبان) نه تنها به تعهدات خود عمل نکرده بود بلکه هیچ پالسی برای مذاکره و رفع تحریم‌ها نفرستاده بود و به فشار حداکثری و تشدید تهدیدها و تحریم‌ها علیه ایران ادامه می‌داد. اتفاقاً قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها باعث شد مذاکرات وین از سوی غربی‌ها بعد از برگزاری چند دور، جدی گرفته شود و دست دولت در مذاکرات هسته‌ای پُر باشد. چنان‌که پیش از این در کیهان منتشر شد، آنچه لازم است بعد از ادعای اخیر حسن روحانی مجددا یادآوری‌ شود، امتیازات فرابرجامی و عجیب مورد مطالبه طرف غربی ازجمله تعهد ایران درخصوص حذف سانتریفیوژهای نسل جدید، نابودی اورانیوم غنی‌شده ۶۰درصد و بازگشت به شرایط غنی‌‌سازی ۳٫۶درصد بود که مذاکره‌کنندگان کشورمان نیز به‌سمت پذیرش آنها قدم برداشته بودند. این اتفاق درحالی رخ می‌داد که طرف غربی در مقابل حتی حاضر به لغو تحریم‌های دوره ریاست‌جمهوری ترامپ هم نشده بود. به‌بیان دیگر، مذاکرات وین با این اوصاف به‌سمت یک فاجعه تمام‌عیار پیش می‌رفت که عواملی ازجمله قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها از وقوع آن جلوگیری کرد. نکته قابل‌توجه و البته تعجب‌آور اینکه موارد مورد اشاره درباره مطالبات فرابرجامی غرب از ایران و نزدیک‌شدن کشورمان به یک توافق بد دیگر در مقطعی رخ ‌می‌داد که مذاکرات وارد ششمین دور شده بود. این مسئله می‌تواند نشان‌دهنده شرایط به‌مراتب بدتر مذاکرات در پنج دور پیش از آن باشد، پنج دوری که همه پیش از تصویب اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها توسط مجلس انجام شده بود. مدعیان اصلاحات به عنوان شبکه تأمین منافع آمریکا در ایران و امتداد داخلی دشمن، همواره ایران را تخطئه و دشمن خبیث عهدشکن را تبرئه کرده‌اند.
«دروغ گوبلزی» مدعیان اصلاحات: غرب با ایران قدرتمند مشکلی ندارد!
روزنامه سازندگی در مطلبی به نقل از محمود سریع القلم نوشت: «غرب نمی‌خواهد ایران هسته‌ای شود. ولی با ایران قدرتمند و ثروتمند مشکلی ندارد. اما همسایگان نه می‌خواهند ایران هسته‌ای شود و نه قدرتمند و ثروتمند.»
سریع‌القلم البته تبیین نکرده‌ که اگر غرب با ایران قدرتمند و ثروتمند مشکلی ندارد، پس علت فشارها و تحریم‌های گسترده دولت‌های غربی علیه جمهوری اسلامی از ایام آغازین پس از انقلاب تاکنون چه بوده است؟ آیا دلیل حمایت‌های آشکار غرب در حمایت از ارتش بعث در جنگ تحمیلی، ممانعت از هسته‌ای شدن ایران بود؟ یا پشتیبانی تمام و کمال آمریکا و متحدانش از گروهک‌های تروریستی در کشتار مردم ایران فقط به علت هراس آنها از هسته‌ای شدن ایران است؟ صدها شخصیت حقیقی و حقوقی و شرکت‌های دانش‌بنیان که در سال‌های اخیر مورد تحریم قرار گرفتند، همگی مرتبط با پروژه هسته‌ای بودند؟ آیا تحریم‌ دارویی مردم ایران نیز به خاطر جلوگیری از دستیابی ایران به انرژی هسته‌ای است؟! سریع‌القلم همچنین لازم است در رابطه با ده‌ها موضع ضدایرانی مقامات غربی روشنگری کنند و به عنوان مثال پیرامون اظهارات کاسپار واین برگر، وزیر دفاع آمریکا در آبان ۶۶ که اظهار امیدواری کرده بود «ریشه موجودیت ملت ایران خشک شود» توضیح دهد که آیا این سخنان هم فقط در راستای ممانعت از هسته‌ای شدن ایران است؟ به نظر می‌رسد سریع‌القلم در اظهارات خود تکنیک «دروغ گوبلزی» را که منتسب به وزیر تبلیغات هیتلر است، به خوبی رعایت می‌کند و چنان سخن می‌گوید که «هیچ‌کس باور نکند کسی آن‌قدر گستاخ باشد که حقیقت را این‌گونه تحریف کند»!