شورای آتلانتیک: ممکن است افزایش تنش‌ها بین غرب و ایران
تهران را به سمت غنی‌سازی ۹۰ درصد سوق دهد

اندیشکده آمریکایی شورای آتلانتیک در یادداشتی از دنی سیترینوویچ، عضو میز خاورمیانه شورای آتلانتیک و فرمانده سابق در واحد اطلاعات دفاعی رژیم صهیونیستی در روز ۹ نوامبر ۱۸ آبان‌ماه به بررسی تاثیرات جنگ حماس و اسرائیل بر مذاکرات و برنامه هسته‌ای ایران پرداخته است و عنوان می‌دارد: جنگ غزه احتمالاً استراتژی هسته‌ای ایران را تغییر نخواهد داد. با این حال، رسیدن به یک توافق بلندمدت را دشوار خواهد کرد.
شورای آتلانتیک عنوان می‌دارد: از زمان آغاز جنگ غزه، موضع جمهوری اسلامی ایران در قبال این عملیات آشکار شد. ایران که حماس را مهره فلسطینی می‌داند و از آن حمایت نظامی و اقتصادی می‌کند، برای دستیابی به دو هدف اصلی تلاش می‌کند. اول اینکه جامعه بین‌المللی به آتش‌بسی برسد که حاکمیت حماس در نوار غزه را حفظ کند و در نتیجه اسرائیل را از دستیابی به هدف خود یعنی از بین بردن توانایی‌های نظامی و سیاسی حماس در جنگ باز دارد و دوم، «تشویق» نیابتی‌‌های خود (به رهبری حزب‌الله لبنان) برای حمله به اسرائیل، درست در آستانه جنگ گسترده به منظور توقف تلاش‌های نظامی اسرائیل و جلوگیری از ریشه‌کن کردن حماس.
این اندیشکده آمریکایی می‌افزاید: ایران در حال حاضر از حمله گسترده به ایالات متحده خویشتنداری می‌کند (به استثنای شبه نظامیانی که به نیروهای آمریکایی در عراق و سوریه برای جلوگیری از تشدید تنش حمله می‌کنند)… با در نظر گرفتن این موضوع، یکی از سؤالات اصلی این است که آیا و چگونه درگیری اسرائیل در غزه بر استراتژی هسته‌ای تهران تأثیر می‌گذارد؟
آتلانتیک در ادامه اظهار می‌دارد: تا امروز، ایران تا ۶۰ درصد غنی‌سازی می‌کند و تصمیم داشته که از آستانه ۹۰ درصدی غنی‌سازی درجه نظامی عبور نکند. ایران در ماه اوت، درست چند هفته قبل از جنگ غزه، همچنین به تفاهم برای گفت‌وگوهای گسترده‌تر با ایالات متحده دست یافت که نتیجه آن تمایل ایران برای کاهش اورانیوم غنی‌شده در ازای کمک‌های اقتصادی در قالب لغو مسدود کردن منابع مالی ایران در سراسر جهان بود.
در ادامه این یادداشت عنوان شده: با این وجود، کارزار در غزه نباید استراتژی هسته‌ای ایران را تغییر دهد. در حال حاضر، بازدارندگی ایران کار می‌کند، زیرا تهران هیچ بهایی برای فعالیت‌های نیابتی خود با حوثی‌ها در یمن، شبه نظامیان شیعه در عراق و حزب‌الله لبنان نمی‌پردازد. از بسیاری جهات، ایران حتی ممکن است فکر کند که بازدارندگی متعارفش (همراه با یک برنامه هسته‌ای قوی بدون ساخت بمب) کافی است و عبور از روبیکون هسته‌ای (نقطه‌گریز هسته‌ای و توانمندی کامل برای ساخت بمب هسته‌ای) لازم نیست. شورای آتلانتیک همچنین ادامه می‌دهد: این واقعیت که ایالات متحده در برابر حملات در سوریه و عراق واکنش‌های جزئی نشان می‌دهد تنها می‌تواند این درک را در تهران تقویت کند، همان‌طور که ارتش ایالات متحده دیگر ایران را در افغانستان و عراق (به جز حضوری محدود) محاصره نمی‌کند.
اندیشکده آتلانتیک می‌افزاید: حتی اگر ایران در برنامه هسته‌ای خود پیشرفت چشمگیری نداشته باشد، فشار سیاسی و اقتصادی که در نتیجه حمایت تهران از حماس و تضعیف روابط ایران و آمریکا انتظار می‌رود، انگیزه ایران برای محدود کردن برنامه هسته‌ای خود را کم خواهد کرد.
آتلانتیک می‌افزاید: اگر فشار اعمال شده بر ایران از طریق دیگر ابزارها – تحریم موشک‌های بالستیک و اقدامات علیه ایران توسط شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی- اضافه شود، تهران در انجام اقدامات مرتبط با برنامه هسته‌ای خود مانند محدود کردن بازرسی‌های هسته‌ای تردید نخواهد کرد. با در نظر گرفتن این گزینه، در سال پیش رو ممکن است با افزایش تنش‌ها بین غرب و ایران بر سر برنامه هسته‌ای پیشرفته ایران مشخص شود که ممکن است تهران را به سمت غنی‌سازی ۹۰ درصد سوق دهد. آتلانتیک مدعی است: نتیجه این است که جنگ غزه روابط کوتاهی را که در چند ماه گذشته بین ایالات متحده و ایران ایجاد شده بود، احتمالاً تا حد غیرقابل برگشتی تضعیف کرد. این واقعیت تأثیر بسزایی بر چشم‌انداز توافق در مورد پرونده هسته‌ای ایران خواهد داشت و بی‌ثباتی و سردرگمی شدیدی را در مورد برنامه هسته‌ای تهران (در جهان) ایجاد می‌کند.
در پایان این یادداشت عنوان شده است: مصونیتی که ایران از آن برخوردار است، تنها ارزیابی این کشور را تقویت می‌کند که در حال حاضر، هیچ تهدید ملموسی برای ایران و در نتیجه برنامه هسته‌ای آن وجود ندارد.