روزنامه آرمان ملی در یادداشتی با عنوان «ائتلاف شاید؛ لیدری نه» نوشت: «شاید بتوان حسن روحانی را یکی از مهم‌ترین این افراد در نظر گرفت که درصدد تاثیرگذاری بر انتخابات‌های مجلس و خبرگان رهبری است. تحرکات و اظهارنظرهای اخیر او ناظر بر همین امر است که او دنبال تاثیرگذاری سیاسی در جامعه و به ویژه جریانات سیاسی هم نظر است. اتفاقا اگر بخواهیم به قضیه نیک بنگریم و تحرکات روحانی را رصد کنیم به وضوح مشخص است که او می‌خواهد در یک همگرایی جریانی با اصلاح‌طلبان آنها را با خود وارد بازی انتخابات کند و اگر با توجه به شرایط حاضر خاتمی چندان تمایلی به کنشگری سیاسی در جهت خط‌دهی به اصلاح‌طلبان را ندارد اما حسن روحانی این نقش را در میان اصلاح‌طلبان به‌دست گیرد. چه اینکه دیدارهای چند وقت اخیر وی با احزاب اصلاح‌طلب از جمله کارگزاران سازندگی را می‌توان در همین مسیر تحلیل و قلمداد کرد. اخیرا نیز وی گفته باید اصلاح‌طلبان را راضی کنیم بیایند  اما پرسش مهم اینجاست که اساسا نوع مواجهه اصلاح‌طلبان با روحانی چگونه است. پاسخ این است که اصلاح‌طلبان به روحانی و حزب متبوعش صرفا به چشم یک متحد و مؤتلف استراتژیک می‌نگرند نه یک چهره اصلاح‌طلب که بتواند لیدری آنها را بر عهده گیرد. هر چند که هنوز هم اصلاح‌طلبان به جهت عملکرد روحانی و دولتش که به قرائت آنها سرمایه اجتماعی این جریان نیز به جهت آن عملکردها ریزش پیدا کرد انتقاداتی دارند و همین امر نیز باعث می‌شود که روحانی نتواند در این جریان سیاسی به‌عنوان یک لیدر اصلاح‌طلب این جریان را نمایندگی کند.»
جالب توجه است علاوه ‌بر اینکه این نظر در طیف مدعیان اصلاحات راجع به حسن روحانی مطرح می‌شود، در روزهای اخیر هم طی یک نظرسنجی که منتشر شد، آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی به نسبت حسن روحانی چهار برابر محبوبیت بیشتری داشت.