مایکل آیزنشتات در تحلیلی برای «انستیتو واشنگتن» نوشت: تسلیحات دوربرد و نقطه‌زن ایران، ظرف پنج سال گذشته به سرعت رشد کرده و پهپاد‌ها، در کانون این تحول قرار داشته است. پهپادهای ایرانی، امواج شوک‌آفرین راهبردی را در خلیج‌فارس، شامات و اوکراین ایجاد کرده و به یک «تغییردهنده بازی» تبدیل شده‌اند. غلو نیست اگر بگوییم برنامه پهپادی ایران، تأثیراتی راهبردی در خاورمیانه بر جا گذاشته است. مقابله با این سامانه‌ها، در کانون رویارویی با نفوذ ایران در خاورمیانه و دیگر جاها قرار می‌گیرد. برای بحث درباره پیامدهای منطقه‌ای و جهانی برنامه پهپادی ایران و رویکردهای واکنشی ممکن در این زمینه، مؤسسه واشنگتن میزگردی را با شرکت سه کارشناس از‌جمله ژنرال بازنشسته کنث مکنزی برگزار کرد.
ژنرال مکنزی، فرمانده پیشین نیروهای آمریکایی در خاورمیانه (‌سنتکام) می‌گوید: پهپادها و موشک‌های کروز بخش‌هایی مهم از جنگ نامتقارن ایران هستند. پهپادها از درجه بالایی از انعطاف برخوردارند و این بسیار مهم است. ایران در ۱۰ سال گذشته، ذخیره پهپادها، موشک‌های کروز و موشک‌های بالستیک را به شکل گسترده افزایش داده است. جنگ در خاورمیانه، یک جنگ مانوری نخواهد بود؛‌ تانک‌ها به صحنه نخواهند آمد، نیروی زمینی به حرکت در‌نمی‌آید، هیچ‌کس به دیگری حمله زمینی نمی‌کند. به جای آن از جنگ آتش‌بار استفاده می‌شود که در آن پهپادها، موشک‌های کروز و موشک‌های بالستیک به کار گرفته می‌شوند. ایران‌، توانایی خود در این سه زمینه را ارتقا داده و آنها عملا به یک توانایی برتر نسبت به همسایگان دست یافته‌اند. در اینکه این حمله اولیه در مراحل بعدی چگونه دنبال شود و گسترش یابد هم زمینه‌ای است که ایران گزینه‌های متنوعی را دارد؛ برای اینکه ترکیبی از جنگ‌افزارهای هوائی را فراهم کرده است. مثلا در موج بعدی می‌توان از پهپادها برای انهدام سامانه‌های پاتریوت استفاده کرد.
تمام تاریخ جنگ از حمله و دفاع شکل گرفته و امتیاز کنونی ایران، پهپادهای آن هستند. امتیازی که ما تا به این‌جا نتوانسته‌ایم به طور کامل آن را چاره کنیم. ایرانی‌ها ثابت کرده‌اند که در این نوع حملات بسیار مؤثر و دقیق عمل می‌کنند؛ همان‌طور که حملات موشکی بالستیک ۲۰۲۰ آنها به نیروهای ما در پایگاه الاسد عراق، دقت بالایی داشت و تنها دلیلی که ما تلفات جانی نداشتیم این بود که فرصت داشتیم پیش از انجام حمله برخی جابه‌جایی‌ها را صورت دهیم، اما ایرانی‌ها عملا با دقت بالایی اهدافی را که در نظر گرفته بودند، مورد اصابت موشک‌هایشان قرار دادند.
من شخصا احترام زیادی برای برنامه پهپادی، موشک‌های کروز و بالستیک ایران قائلم. در یک دهه گذشته، آنها فداکاری‌های بزرگی برای سرپاکردن این سامانه‌ها انجام دادند. نظر من این است که این توانمندی‌ها، جواهرات ارزشمند خزانه نظامی ایران هستند. آنها همین امروز می‌توانند اگر تصمیم بگیرند، صدمات بدی وارد کنند. هنگامی که جو بایدن پس از پیروزی در انتخابات ۲۰۲۰ و پیش از ادای سوگند، گفت که می‌خواهد برجام را به زمینه‌های دیگری همچون توانایی موشکی ایران گسترش دهد، ایران واکنش تندی نشان داد و تصریح کرد که به‌هیچ‌وجه درباره این نوع توانمندی‌ها کوتاه نخواهد آمد. این است که فکر می‌کنم اینها توانمندی‌های بسیار ارزشمند نظامی ایران هستند.
اگر می‌خواهید در برابر این قبیل اقدامات نظامی دفاع کنید، به یک سامانه درهم‌بافته دفاع هوائی و موشکی نیاز دارید. این رؤیای فرماندهان سنتکام در سال‌های طولانی اخیر بوده. اما به دلایلی چند، برای دستیابی به چنین سامانه درهم‌بافته‌ای با مشکل روبه‌رو باشیم. ما اکنون در مرحله تازه‌ای از ظهور جنگ‌افزارها قرار داریم که آن برتری هوائی طولانی مدت و بی‌چون‌و‌چرای آمریکا و متحدانش، دیگر بدون چالش نیست. آنها می‌توانند با پهپادها بر فراز منطقه پرواز کنند و ما نمی‌توانیم همیشه مانع شویم. دفاع هوائی می‌تواند پهپادهای بزرگ را آسان‌تر ردگیری کند، اما بخش اصلی مشکل، با پهپادهای کوچک‌تر است که روز به روز هم پیشرفته‌تر می‌شوند؛ خریداری‌شان آسان است، تغییر و اصلاحشان آسان است و می‌شود آنها را از مناطقی که نزدیک به هدف است به پرواز درآورد. ردیابی این نوع پهپادها در فضا دشوار است، چراکه هیچ سیگنالی از این پلتفرم‌ها ساطع نمی‌شود. ایران چنانچه فرصت صادرات این توانمندی‌هایش را پیدا کند، در هر سه زمینه پهپادها، کروزها و بالستیک‌ها به پیشرفت بیشتری دست می‌یابد. در صحنه نبردی همچون اوکراین، آنها می‌توانند پهپادهایشان را به پرواز درآورده و تست کنند. همچنین ایران ممکن است سامانه‌های مهمی را از روسیه دریافت کند.