نشست وزیران شورای همکاری خلیج‌فارس با صدور بیانیه‌ای مغرضانه، غیرسازنده و همچنین با طرح موضوعات بی‌اساس علیه ایران و علیه تمامیت ارضی کشورمان به پایان رسید.

شورای همکاری کشورهای عربی حوزه خلیج‌فارس موسوم به شورای همکاری خلیج‌فارس که طی کمتر از نیم قرنی که از عمر آن می‌گذرد، سابقه سیاهی در طرح ادعاهای بی‌اساس علیه کشورمان را دارد. این شورا در نشست ۱۵۹ شورای وزیران خود، مجددا اقدام به طرح ادعاهای بی‌اساس علیه تمامیت ارضی ایران و زیاده‌گویی علیه برخی از مسائل مربوط به کشورمان کرده است.

بیانیه اخیر از آن رو تعجب‌برانگیز است که در کوران جنایات رژیم صهیونیستی علیه مردم مظلوم غزه و همچنین اشغالگری این رژیم در سرزمین فلسطین، کمتر صدایی از این اتحادیه و کشورهای عضو آن بلند شده و اغلب اعضای آن درست در زمانی که مردم هم‌نژاد و همزبان آنان در فلسطین و غزه به فجیع‌ترین شکل ممکن در حال قتل‌عام شدن هستند، حاضر به قطع روابط خائنانه اقتصادی و تجاری خود با رژیم صهیونیستی نیستند.

به گزارش ایرنا، مقایسه لحن مفاد مربوط به غزه و فلسطین با مفادی که این شورا علیه ایران صادر کرده است، نشان‌دهنده عمق غرض‌ورزی این بیانیه است.

در بیانیه پایانی نشست ۱۵۹ شورای وزیران شورای همکاری خلیج‌فارس که شامگاه یکشنبه در ریاض پایتخت عربستان سعودی و در مقر این اتحادیه به پایان رسید با طرح مباحثی درباره جزایر سه گانه ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک، طرح ادعاهای بی‌اساس درباره میدان آرش، طرح مباحث بی‌جا درباره مذاکرات هسته‌ای ایران، توانایی موشکی و پهپادی، انتقام موشکی سپاه در اربیل، آشکارا به مباحث ضدایرانی پرداخته شده است.

شورای همکاری در حالی کشورمان را بر لزوم پایبندی به مبانی و اصول اساسی مبتنی بر منشور سازمان ملل متحد و منشورهای حقوق بین‌الملل، اصول حسن همجواری، احترام به حاکمیت کشورها، عدم مداخله در امور داخلی و حل و فصل اختلافات از طریق وسایل صلح‌آمیز، عدم استفاده یا تهدید به زور و رد فرقه گرایی فراخوانده است که اعضای آن در بیانیه اخیر برخلاف اصول فوق تمامی این موارد را در ارتباط با حقوق قانونی ایران و تمامیت ارضی ایران نقض کرده‌اند.

در ماده ۱۹ این بیانیه، شورای همکاری با اغماض و در تقابل با حقوق قانونی ایران در میدان آرش، در ادعایی کذب مالکیت این میدان را به کویت و عربستان سعودی منتسب کرده است.

این بیانیه در بخش دیگر و در ماده ۳۶ خود با تکرار گزافه‌گویی‌های پیشین علیه حاکمیت ابدی و قانونی ایران بر جزایر سه‌گانه، در حمایت از ادعای امارات متحده عربی درباره این جزایر، خواستار پایان اشغال ادعایی ایران بر آن و همچنین ارجاع این ادعا به دیوان بین‌المللی دادگستری شده‌اند.

جالب‌تر آنکه در یکی از عجیب‌ترین بندهای این بیانیه آمده است: هر اقدام ایران، هیچ‌یک از واقعیت‌های تاریخی و حقوقی که به اتفاق آراء بر حق حاکمیت امارات متحده عربی بر جزایر سه‌گانه آن توافق دارند، تغییر نمی‌دهد. نگارش چنین‌بندی علی رغم عمر و قدمت بسیار کوتاه کشورهای عربی حوزه خلیج‌فارس و آگاهی آنان نسبت به حاکمیت تاریخی، قانونی و ابدی ایران در خلیج‌فارس جای تعجب بسیار دارد.

طرح چنین ادعاهایی که عموما در بیانیه‌های سابق شورای همکاری خلیج‌فارس نیز آمده، در حالی است که ایران با قاطعانه‌ترین لحن ممکن هرگونه صحبت درباره تمامیت ارضی ایران را مردود شمرده است.

بیانیه اخیر همچنین رزمایش نظامی ایران در حریم هوایی، دریایی و زمینی ایران در جزایر سه‌گانه و حریم منطقه انحصاری اقتصادی اطراف جزایر و سفر وزیر کشور به شهرستان بوموسی در دی ماه سال جاری را نیز به شکل موهنی محکوم کرده است.

آنان همچنین با دخالت بی‌جا در موضوع برنامه هسته‌ای ایران و در حالی که موضوع مذاکرات هسته‌ای کوچک‌ترین ارتباطی با آنان نداشته و اساسا اعضای شورای همکاری در مقام و سطحی قرار ندارند که شرکت آنان در این مذاکرات معنایی داشته باشد، خواهان مشارکت و حضور خود در این مذاکرات شده‌اند، بیانیه شورای همکاری همچنین خواستار رفع نگرانی ادعایی‌شان در مورد موشک‌های بالستیک، پهپادها، امنیت دریانوردی و تاسیسات نفتی شده است.

این شورا با چشم پوشی از حضور تروریست‌های صهیونیست و عوامل موساد در خاک اقلیم کردستان و خطرات و ضررهای امنیتی برای ایران به دلیل حضور تروریسم در اقلیم کردستان، حمله موشکی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را نیز محکوم کرده است.

شورای همکاری خلیج‌فارس که در سال ۱۹۸۱ به منظور تعمیق روابط بین کشورهای عربی حوزه خلیج‌فارس و حرکت به سمت اتحاد اقتصادی، سیاسی و در نهایت ارز مشترک تشکیل شد متاسفانه در طی بیش از ۴۰ سالی که از تاسیس آن می‌گذرد، با طرح بیانیه‌ها و ادعاها و موضوعات غیرسازنده و شیطنت‌آمیز به یکی از موانع مهم تعمیق و گسترش روابط بین جمهوری اسلامی ایران و کشورهای جنوب آب‌های نیلگون خلیج‌فارس تبدیل شده است.

این شورا علی‌رغم آگاهی به این موضوع که ایران هیچ‌گاه بر سر تمامیت ارضی خود، با هیچ طرفی کوچک‌ترین تعارفی نداشته و ندارد، این روند شیطنت‌آمیز را در طی چهار دهه اخیر ادامه داده و به خصوص در بیانیه‌های اخیر از جمله بیانیه چهل و چهارمین نشست شورای سران این شورا در آذرماه ۱۴۰۲ و همچنین بیانیه یکصد و پنجاه و نه شورای وزیران با ادبیاتی تند مجددا روند بی‌فایده قبلی را ادامه داده است.

دو بیانیه اخیر در شرایطی صادر شده است که بیشتر کشورهای عربی حوزه خلیج‌فارس در منفعلانه‌ترین حالت ممکن، نه تنها در برابر جنایات رژیم صهیونیستی در غزه سکوتی خجالت‌بار را در پیش گرفته‌اند که علاوه‌ بر آن تاکنون و پس از گذشت ۵ ماه از جنگ ظالمانه این رژیم علیه مردم غزه، روابط تجاری و اقتصادی خود با صهیونیست‌ها را قطع نمی‌کنند.

آنان در شرایطی که لزوم اتحاد مسلمانان و دولت‌های اسلامی بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود با طرح چنین ادعاهای شیطنت‌آمیز در مسیر خلاف آن گام بر می‌دارند.

جای سؤال دارد که آیا اعضای شورای همکاری در شرایط خطیر منطقه، مجددا به دنبال ادامه مسیر اشتباه و بی‌فایده خود در تقابل با ایران هستند؟ یا باید دوستانه در کنار ایران که در برابر جنایات اسرائیل از هیچ اقدامی دریغ نکرده، به مقابله با جنایات این رژیم و وادارسازی آن به آتش‌بس و توقف جنگ در غزه بپردازند.

در دوگانه دوستی و تقابل با ایران، شورای همکاری خلیج‌فارس به خوبی به یاد دارد که ایران خاک خودش را نه قابل مذاکره می‌داند و نه به هیچ طرفی واگذار خواهد کرد. آنان می‌بایست باردیگر و مجددا سرنوشت و شکست خفت بار صدام حسین در جنگ هشت‌ساله ایران و عراق را به یاد آورند تا از ادامه دادن روش فعلی خود در موضوعاتی که کوچک‌ترین ارتباطی به آنان نداشته و ندارد اجتناب کنند.