باید به همه نیروهاى مسلح کشور و به شما اطمینان بدهم که تا من زنده هستم و تا رَمق در جسم و جان دارم از حمایت و دعاى خیر براى شما دریغ نخواهم کرد؛ و شما را از بهترین عزیزان و همراهان خود مى‏دانم؛ و همان گونه که در ایام جنگ در کنار شما بوده‏ام، و شاید یکایک شما محبت و ارادتم را به خود احساس کرده‏اید، بعد از این نیز چنین خواهم بود. شما آیینه مجسم مظلومیت‌ها و رشادت‌هاى این ملت بزرگ در صحنه نبرد و تاریخ مصور انقلابید. شما فرزندان دفاع مقدس و پرچمداران عزت مسلمین و سپر حوادث این کشورید. شما یادگاران و همسنگران و فرماندهان و مسئولان بیداردلانى بوده‏اید که امروز در قرارگاهِ محضر حق‏ مأوا گزیده‏اند.
صحیفه امام؛ ج۲۱؛ ص۱۳۳ | پیام به فرماندهان؛ ۲۶ شهریور ۱۳۶۷