✍محمد عبدالهی 🟦 در #انتخابات  دوم خرداد ۷۶ سید محمد خاتمی با شناخت کافی از شرایط عمومی جامعه که در فضای خفقان رسانه های منتقد و له شدن زیر چرخ سیاست های تعدیل اقتصادی و تبعیض و اختلاف طبقاتی #دولتسازندگی به نقطه جوش رسیده بود، با گفتمان #آزادیخواهی و #توسعه_سیاسی در مردم امید رهایی را […]

✍محمد عبدالهی

🟦 در #انتخابات  دوم خرداد ۷۶ سید محمد خاتمی با شناخت کافی از شرایط عمومی جامعه که در فضای خفقان رسانه های منتقد و له شدن زیر چرخ سیاست های تعدیل اقتصادی و تبعیض و اختلاف طبقاتی #دولتسازندگی به نقطه جوش رسیده بود، با گفتمان #آزادیخواهی و #توسعه_سیاسی در مردم امید رهایی را به وجود آورد و پیروز شد. 


🟦 در سال ۸۴ مرحوم هاشمی رفسنجانی با احتساب امتیاز فراموشکار بودن جامعه، تصمیم گرفت با چهره ای متفاوت از قبل وارد میدان انتخابات شود.

🟦 سابقه اقبال مردم به شعار آزادی در سال های قبل، او و مشاورانش را به این محاسبه رساند که می توان از طریق رد کردن خطوط قرمز اعتقادی و سنتی با تظاهر افکار نزدیک به سکولارها و نمایش هایی نظیر کاروان دختران اسکیت سوار بدحجاب با پیشانی بندهای هاشمی ۲۰۰۵ پایگاه اجتماعی از دست رفته را بازیابی کرد.

🟦 غافل ازینکه مردم پس از ۱۶ سال سیاست های اقتصادی تکراری و نگاه تک بعدی به سیاست به ویژه در سال های دولت اصلاحات، تشنه گفتمان عدالت و توجه به محرومین هستند و شعارهای تکراری دولت اصلاحات برایشان دافعه دارد. عدم شناخت اولویت ها و دغدغه های جامعه، مرحوم هاشمی را به شدت زمین زد. 

🟦 روحانی در سال ۹۲ به خوبی فهمید مردم به چه چیزی نیاز دارند. با رونمایی از کلید قفل های اقتصاد تحریم شده و ادعای حل مشکلات از طریق مذاکره در سال ۹۲ و ترساندن مردم از رقیبی که اگر بیاید جنگ می شود و دلار دوبرابر و قیمت های نجومی در انتظار کشور است در سال ۹۶ اقبال مردم را جلب کرد.

🟦 دستاویز کردن رای مردم با دروغ و تهمت و رقیب هراسی و ترساندن از آینده موهوم دستاورد ۹۶ روحانی را ساخت.

🟦 حال در ۱۴۰۰، زهر دروغ های روحانی در عمق جان مردم نفوذ کرده؛ آنان از تحمیق خود با دروغ های او و حامیانش خشمگینند. مشکلات چنان فشار آورده که بخشی از جامعه به نقطه سر شدن رسیده.

🟦 یعنی نه تنها از آینده ناامید بلکه بی تفاوت است. نقش نوع تعامل روحانی و دولتمردانش با مردم طی هشت سال گذشته مهمترین عامل چنین وضعی ست. 

🟦امروز نظرسنجی های تمایل به مشارکت در انتخابات به خوبی این بی تفاوتی و ناامیدی را اثبات می کند.

🟦 حتی نمی توان با اطمینان گفت ظهور یک کاندیدا در قامت سوپرقهرمان با کاریزمایی نظیر خاتمی ۷۶ یا احمدی نژاد ۸۴ می تواند این امید را احیا کند.

🟦 در این شرایط امید داشتیم مناظره اول تنور انتخابات را قدری گرم کند و جرقه های امید را در آرای خاموش ایجاد نماید. اما مردم در این رقابت ۳ ساعته چه دیدند؟

🟦 آن ها مشاهده کردند برخی کاندیداها عاری از هرگونه خلاقیت می خواهند با تکنیک های نخ نمای حسن روحانی در ۹۶ نظرشان را جلب کنند. 

🟦 تهمت زنی ها و رقیب هراسی ها و ادعاهای دروغ به قدری برای بینندگان مهوع بود که اصلا سخنان چند نفری که برنامه و راهکارهایی برای برون رفت از وضع فعلی کشور ارائه دادند اصلا به چشمشان نیامد.

🟦 شاهد این ادعا نتیجه نظرسنجی های پس از مناظره است که می گوید نه میزان آراء تغییری کرده نه میزان اقبال به نامزدها تکان قابل توجهی خورده.

🟦 مردم با تکرار حسن روحانی در مناظرات کابوس های سال های گذشته برایشان تداعی شد و امیدی که باید با دیدن برنامه و کارنامه برخی نامزدهای دست پر احیا می شد، تحت الشعاع این تداعی بی فروغ گشت.

🟦 نامزدهای تکراری که سابقه شان نشان می دهد همواره فاصله زیادی از مردم داشته اند، امروز هم با عدم شناخت جامعه در حال از جا کندن معدود ریشه های امیدواری هستند.