گوسفند کردی گونه‌ای از نژاد آواسی فلسطینی است که وطن اصلی این نژاد در ایران نواحی غرب کشور به خصوص استان‌های کردستان و ایلام است.

در خراسان شمالی نیز این نژاد بیشتر در اطراف شهرهای خراسان شمالی پراکنده است.
رنگ بدن بره‌های نوزاد در این نژاد یک‌دست و از قهوه‌ای روشن تا تیره است و با افزایش سن، رنگ سر، صورت، دست و پا رنگ قهوه‌ای حفظ می‌شود اما رنگ پشم به‌تدریج روشن‌تر می‌شود.

گوسفند نژاد کردی دارای سری مثلثی، پوزه‌ای کشیده، پیشانی پشم‌دار و فاقد قوس بینی است.
میش‌ها به‌طورکلی فاقد شاخ هستند و در دو تا سه درصد قوچ‌ها شاخ کوچک و رشد نکرده و یا شاخ کامل دیده می‌شود.

دنبه در این نژاد گرد و بدون شکاف و تاحدی برگشته است و به دنباچه منتهی می‌شود هم‌چنین در این نژاد ران قوی و حجیم، پشت مسطح عضلانی، گوش‌ها بزرگ و نیمه افتاده است.
این گونه به‌دلیل داشتن اندام و استخوان‌بندی درشت برای پرواربندی مناسب است و یکی از نژادهای گوشتی گوسفند کشور است.
نژاد کردی در بین گوسفندان ایرانی جزو نژادهای بدن‌رنگین دنبه‌دار و درشت‌جثه طبقه‌بندی می‌شود.
این نژاد ازنظر تیپ تولید جزو نژادهای گوشتی و شیری است. بره‌های شیرخوار نژاد کردی دارای سرعت رشد زیاد و اصطلاحاً به نژاد پیش‌رس معروف هستند.
قدرت کوهپیمایی گوسفند کردی به‌دلیل داشتن دست و پای بلند خوب است و همچنین نسبت به خشکسالی و بیماری‌ها مقاوم‌تر از سایر نژادهای موجود می باشد.