❇️ امام موسی کاظم (ع) در گلایه از شیعیان فرمودند:

💠 لَوْ مَیَّزتُ شِیعَتِی لَمْ أَجِدهُمْ إلَّا وَاصِفَهٌ وَ لَوْ اِمْتَحَنتُهُمْ لَما وَجَدتُهُمْ إِلَّا مُرْتَدِّین وَ لَوْ تَمَحَّصْتُهُمْ لَما خَلَصَ مِنَ الْاَلفِ وَاحِدٍ وَ لَوْ غَرْبَلتُهُمْ غَرْبَلَهً لَمْ یَبْقَ مِنهُمْ إلَّا مَا کَانَ لِی، إنَّهُمْ طَالَ مَا اتَّکَوا عَلَى الْأرَائِِک، فَقَالُوا نَحْنُ شِیعَهُ عَلِیٍّ عَلَیْهِ السِّلَام، إنَّمَا شِیعَهُ عَلِیٍّ عَلَیْهِ السَّلَام مَنْ صَدَّقَ قَوْلَهُ فِعْلُه.

💠 اگر شیعیان خود را جدا و مشخص کنم، در میان آنان جز حراف نیابم. اگر آنان را امتحان کنم،همگی مرتد از کار در آیند.اگر آنان را در بوته آزمایش گذارم،از هزار نفر یک نفر خالص پیدا نشود. 

💠 اگر آنان را غربال کنم،جز آنچه نزد من است، در غربال نماند. آنان مدت هاست، بر اریکه‌ها لمیده‏‌اند،و می‌گویند؛ ما شیعه على ع هستیم.

💠 درصورتی که شیعه على (ع) فقط کسى ست،که اعمال او گفتارش را تصدیق کند. 

✍ الکافی، ‏ ج ‏۸، ص ۲۲۸