🔸 آقای دکتر قاضی زاده هاشمی در آخرین روزهای دولت یازدهم  از اینکه انتظارات اعتباری وزارت  بهداشت و درمان  یرآورده نشد اما  از آنسو ۱۵ هزار میلیارد  تومان برای خرید گندم اختصاص یافت گلایه نموده بود. ایشان البته توجیه قیمت پایین تر گندم وارداتی را به گلایه خود آراسته و پیشنهاد  که از منبع خرید گندم برای وزارت بهداشت و درمان  تخصیصی قائل شوند. نگارنده در یادداشتی در روزنامه شرق این نگاه  خشک تجاری  در بخش کشاورزی و آنهم از جانب وزیری با تخصص پزشکی را مورد نقد و پرسش قرار دادم. اما سخنان دیگر بار  وزیر محترم بهداشت در تاریخ  23 مهرماه در مراسم روز جهانی غذا در خصوص کیفیت پایین گندم تولید داخلی و مجددا توصیه برای خرید گندم ارزان تر و به قول  ابشان با کیفیت "خارجی" نشان داد که در همچنان برپاشنه تاکید ایشان بر واردات گندم خارجی می چرخد. 

🔸 اگر مواضع وزیر چشم پزشک حوزه بهداشت و درمان  در خصوص  تاکید بر خرید گندم خارجی همچنان  ادامه یابد چه بسا  از این به بعد باید منتظر باشیم که بمناسبت روزها و هفته های سرطان، دیابت و دیگر بیماری های خاص و عام، ضرورت واردات گندم "خارجی" باز مورد تاکید قرارگیرد. آیا عجیب نیست که چنین تاکیدی هرازگاه  در لابی های  تجاری وزارت صنعت، معدن و تجارت  نیز بگوش می رسد؟ وآیا عجیب تر نیست که با وجود مراجع علمی در اصلاح و تولید گندم،  آقای دکتر قاضی زاده  تنها  به "گفته نانواها" استناد می نماید؟ هاشمی تصریح کرده است : "غنی سازی آرد ادامه دارد و تقویت خواهد شد و شرایط بهتراز گذشته شده است اما نانوایان در مورد کیفیت نامناسب آرد ایرانی که باعث استفاده بیشتر از نمک می شود، اعتراض دارند و معتقدند که حتما گندم خارجی باید به کشور وارد و به صورت ترکیبی ۶۰ به ۴۰ درصد مورد استفاده قرار گیرد تا شاهد کاهش استفاده از نمک در نان باشیم".  

🔸جهت استحضار وزیر محترم  بهداشت و درمان و همکارانشان در حوزه نظارت برکیفیت غذا  باید  گفت  که نسبت پروتئین در گندم  تنها تحت تاثیر ژنتیک رقم گندم نبوده و عوامل دیگری از قبیل حاصلخیزی خاک ، چگونگی نگهداری در سیلو و انبار کارخانجات آرد و  نیز درجات مختلف  آرد های استحصالی  و متناسب با شیوه های پخت اثر می گذارد. اساسا اطلاق صفت  "خارجی"و به دلیل اینکه از آنسوی مرز ها می  آید  اصطلاحی غیر فنی  می باشد. اگر رقم گندمی ارزش نانوایی بالاتری دارد  چرا نباید آن را در ایران تولید نماییم؟ چرخه  مستمر  تبادل ژرم پلاسم گندم  بین کشور های مختلف  موجب شده است که عمده ارقام اصلاح شده داخلی  از منابع بین المللی سهم  ژنتیکی  بارزی دارند . تاکید وزیر محترم بهداشت و درمان،  پرسش های دیگری را البته متبادر می کند.

🔸 براستی  اگر وزیر جهاد کشاورزی  قرار بود تنها به عنوان یک شهروند از وزیر بهداشت بپرسد چرا این نگرانی را درانبوه واردات روغن وارداتی نشان نمی دهید چه پاسخی دارند؟  با توجه به اذعان خود آقای هاشمی در مصرف  اضافی ۲۵ گرم سرانه  -روزانه  شکر چرا ایشان  توصیه توقف واردات بیش از تولید داخلی این محصول را  نداده اند؟  آیا وزارت بهداشت و درمان ریشه های آسیب های روانی سی درصدی  جامعه  را نیز همانند خرید گندم خارجی  بررسی و در گزارش های شفافی عرضه  و برای کاهش آن ها تمهیداتی اندیشیده است؟  اساسا  آن وزارت برای هشتصد هزار بیمار روان پریش  که کانون  بسیاری خانواده ها را از درون  می فرساید چه برنامه ریزی بعمل آورده است؟  سالانه  بیش از سیصد هزار مجروح و مصدوم در تصادفات اتومبیل بر  ظرفیت های محدود بخش درمان کشور سایه می افکند. براستی برای کاهش این خسران عظیم تا کنون چه طرح جامعی دیده شده است؟ ایا می توان زیان های این مورد را  در سطح ملی با  کمبود ادعایی کیفیت پایین  گندم داخلی حتی مورد مقایسه قرار داد؟  آیا هیچ وقت از خود پرسیده ایم  که چرا  زمزمه های کیفیت پایین گندم داخلی و بنابراین طرح ضرورت  واردات  به قول ایشان ۴۰ درصدی  گندم خارجی اتفاقا پس از دستیابی به خودکفایی این محصول شنیده می شود؟

🔸 بنظر می رسد آقای دکتر هاشمی و همکارنشان  هرگز این پرسش های فرضی  مدیریت بخش  کشاورزی را  به جرم تخصص پزشکی نداشتن  بر نخواهند تابید. مدیریتی  که بر خلاف  همکاران پزشک و مرفه تر آقای قاضی زاده  ناگزیر است که معیشت چهار میلیون بهره بردار  زحمتکش را هدایت و  مصرف غذای  هشتاد میلیون مردم کشورش را سامان  و  در این بحران اقلیمی بیش از فکر نقش ایوان،  باید که در اندیشه پای بست خانه باشد.

عبدالحسین طوطیایی –  پژوهشگر کشاورزی