گفت: بیانیه جبهه اصلاحات درباره آشوب‌های اخیر را دیده‌ای؟!
گفتم: حتماً از بنزینی که روی آتش آشوب‌ها ریخته‌اند
ابراز پشیمانی کرده و از ملت پوزش خواسته‌اند.
گفت: کجای کاری؟! تا حالا یک نمونه سراغ داری که مواضع این جماعت با مواضع دشمنان ایران تفاوت داشته باشد؟!
گفتم: پس بیخود نبود که نتانیاهو آنها را بزرگ‌ترین سرمایه اسرائیل در ایران می‌دانست! و مدعیان اصلاحات تا‌کنون جرأت نکرده‌اند
آن را تکذیب کنند!
گفت: بیانیه آنها را بخوان! دقیقاً همان مواضع آمریکا و اسرائیل بعد شکست آشوب‌ها را تکرار کرده‌اند! به مشکلات اقتصادی اشاره کرده‌اند ولی به روی خود نیاورده‌اند که این مشکلات ساخته خودشان بوده است! از فساد نوشته‌اند و انگار نه انگار که بیشتر مفسدان اقتصادی از هم‌حزبی‌های خودشان بوده‌اند. درباره بی‌توجهی به انتقادات مردم نوشته‌اند و یادشان رفته که منتقدان را با فحش و ناسزاهایی نظیر برو به جهنم! لات، جیب بر، بی‌سواد و‌… پاسخ می‌دادند!
یک کلمه هم درباره جنایات آشوبگران و اعتراف اسرائیل و آمریکا و انگلیس به دست داشتن در این جنایات وحشیانه ننوشته‌اند! و‌…
گفتم: یارو می‌گفت به درجه‌ای از ترقی رسیده‌ام که برای خودم داستان‌های دروغ و خنده‌دار تعریف می‌کنم و تازه آخرش هم به خودم میگم؛ راست میگی؟ بگو تو بمیری؟!