آقای روحانی با وجود کارنامه پر خسارتش، خیال میکند که مردم ضعف حافظه دارند و سوء مدیریت وی را فراموش کردهاند.
وبسایت الف با اشاره به اظهارات چندی قبل حسن روحانی نوشت: عملکرد وی در جایگاه ریاستجمهوری اظهر منالشمس است و نیاز چندانی به واکاوی ندارد؛ سقوطی تاریخی در همه ابعاد؛ به نحوی که تا سالها ایران باید تاوان حضور او و دولتش را پس بدهد. اما یکی از اصلیترین مسببین وضعیت امروز در جایگاه مدعی نشسته و لباس توصیه به تن کرده است.
نقد روحانی و دولتش واجب است، اما قبل از ورود به آن، باید به جریانی خرده گرفت که بدون بازخواست از او و خسارتهایی که دولتش خلق کرد، اجازه سمپاشی در جامعه را میدهد. باید تیغ نقد را به صورت رسانههایی کشید که نقشی جز بوقچی برای سیاسیون ندارند و بدون در نظرگرفتن منفعت ملت و جامعه، صبح تا شب برای او و دولتش رپرتاژ میروند!
امروز که روحانی فیگورهای زیبا گرفته و توصیههای اخلاقی زیباتری میکند و راه برونرفت ارائه میدهد، به یاد بیاورد که چه کار کرد و چه
بر جای گذاشت. نه کلانایده برجامش گره از کار کشور باز کرد و نه توصیه امروزش به احیای آن چارهکار است؛ اگر خوشبین باشیم و همین برجام را یکی از عوامل افتادن کشور در چاله ندانیم!
فراموش نکردیم که او و دولتش از تامین برق کشور عاجز بودند. صفهای گوشت و مرغ و روغن را که نمیتوان از یاد برد، میتوان؟ ۷۰۰ کشته کرونایی در روز را چه؟ این آمار برای به زمینانداختن کاسه افلاس و دریافت فایزر و مدرنا کافی نبود؟ اوج شاهکارهایش را به یاد بیاوریم؛ آبان ۹۸ و سه برابر کردن قیمت بنزین؛ ذبح فقرا و خنده گستاخانهای که نمایان کرد؛ خندهای که از اعماق وجودش بود، چون او و دولتش نسبتی با مستضعفان نداشتند. برای او اجرای سیاستهای دیکتهشده جهانی اهمیت داشت و دارد؛ عمل به منویات صندوق بینالمللی پول و بانکجهانی؛ به هر قیمت ممکن!
روحانی متهم است و اتهاماتش واضح و برای اثبات این اتهام، هزاران کلمه میتوان نوشت. او زودتر از آنچه انتظار میرفت وارد میدان شده؛ آتش التهابات خیابانی فروکش کرده و حالا برای نقشآفرینی مجدد، ردا را پوشیده؛ آن هم با مصادره برخی مطالبات و دوگانهسازی و تاکید غیرمستقیم بر خود و جریان نزدیک به خود. خروجی اظهارات او یک جمله است؛ «اگر ما نباشیم بحران ایجاد میشود»!
نبوغ زیادی وزیر راه دولت روحانی
عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی در دولت روحانی میگوید: جمهوری اسلامی به اهانتهای نشریه فرانسوی واکنش نشان ندهد و در دام نیفتد.
عباس آخوندی در یادداشتی در فضای مجازی نوشت:
«ایرانیان عزیز
آقای جمهوری اسلامی
به هـوش باشید که در دام هفتهنامـه هزلنویس شارلی ابدو نیفتید. این مطبوعهای است که پایبند اخلاق روزنامهنگاری نیست و هرازچندگاهی با طـرح کاریکاتورهای تحریکآمیز موجب تنفر و خشونت میان پیروان ادیان و گرایشهای سیاسـی مختلف در جهان میشود.
راهکار، گذشت بزرگوارانه از کنار آن است. پاسخ به آن افتادن در دام آن اسـت. «والذین لایشهدون الـزور وإذا مـروا باللغو مروا کرامـا (الفرقان: ۷۲)/ و کسانی هستند که گواهی دروغ نمیدهند و چون بر لغو بگذرند با بزرگواری میگذرند».
بیتوجهی به خواستهای ملی ایرانیان در داخل و بیتدبیری در سیاست خارجی؛ بهطور مشخص مذاکرات برجام و جنگ اوکراین که جای بحث آنها در این مقال نیست؛ ایران را در آستانه یک رویارویی جدی با غرب و همپیمانان منطقهای او با مطامع و منافع مختلف قرار داده است.
در این شرایط، سرویسها و عواملشان بیگمان دسـت به هـر تحریکی میزنند تا آتـش اختلاف را بالا نگاه دارند. این روزها کوچکترین اشتباه، میتواند منجر به زیانهای جبرانناپذیر ملی گردد.
اقدام مطبوعه شارلی ابدو را باید در این بستر نگاه کرد. از اینرو، بهترین تدبیر همان توصیه قرآن کریم است که از کنار آن کار بیهوده با بزرگواری گذر کنید.
میتوان باور داشت آنانی که در آن مطبوعه آن کاریکاتورهـا را طراحی و ترسیم کردهانـد، از روانشناسی سیاست خارجی ایران آگاه بودهاند و از ابتـدا قصد به گروگان گرفتن رابطه ایران و فرانسـه و سپس ایران و اروپا را با انتشار آن داشتهاند که متاسفانه تا این لحظه موفق شدهاند.
صحنه سیاست خارجی صحنه دوراندیشـی و امنیت ملی است. صحنه رفتارهای احساسی و هیجانی نیست. اندکی بیشتر تامل کنید. شرایط به واقع خطیر است».
البته در نبوغ و درایت آقای آخوندی هیچ تردیدی نیست! چه اینکه قراردادهایی را در حوزه هواپیمایی با طرف فرانسوی امضا کردند که
فاقد اعتبار بود و به راحتی زیر پا گذاشته شد. البته این شبهقراردادهای
فاقد ضمانت، به عنوان کرم سر قلاب برای شیرینسازی برجام استفاده شد تا واگذاری، امتیازات در این توافق یکطرفه را توجیه کند و ضمنا ابزاری برای مانورهای نمایشی در آستانه انتخابات مجلس دهم از سوی طیف غربگرا باشد (نظیر کاری که آخوندی با گرفتن عکس یادگاری شده با هواپیمایی که بوی نویی میداد، انجام داد!)
بُعد دیگر این نبوغ و درایت، امضای توافقی به نام برجام است که ادعا میشد تحریمها را یکجا و بدون امکان بازگشت لغو میکند، اما زیرساختی شد برای رساندن شمار تحریمها به بیش از دو برابر (۱۷۰۰ تحریم). همچنین ادعا میشد قرار است با واگذاری امتیازات هنگفت، سایر جنگ را از سر کشور دور کنند، اما خود اذعان کردند که کشور در دوره مدیریت آنها درگیر بیسابقهترین جنگ اقتصادی شده است. ترور سردار شهید سلیمانی نیز محصول این اعتمادسازی یکطرفه است. و عجیب اینکه پس از آن
ترور جنایتکارانه نیز غربگرایان مدعی شدند این ترور تله است و برای اینکه ایران در تله نیفتد، نباید جنایت آمریکا را تلافی کند! آنها همچنین مدعی بودند که ایران پس از برجام، باید برنامه نظامی و موشکی و نفوذ منطقهای را تعطیل کند، چون که ممکن است طرف غربی را شاکی کند! میتوان ادعا کرد مقامات غربی با شناخت روحیه برخی مقامات دولت سابق بود که جرأت بی هیچ هزینه و با وجود دریافت امتیازات نقد، برجام را زیر پا بگذارند و دولت روحانی را به تمسخر بگیرند.
این طیف منفعل و نفوذزده، با وجود اینکه نگاه حیثیتی به برجام پیدا کرده بودند، حتی به هنگام پایمال کردن کامل توافق از سوی آمریکا و اروپا هم گفتند نباید قاطعیت و واکنش نشان داد، چرا که این هم تله است!
آنها روشن نکردهاند که محافل غربی مرتکب کدام خباثت شوند، باید قاطعیت به خرج داد و واکنش محکم نشان داد.
در موضوع اهانت به مقدسات اسلامی هم روشن است که توهین نشریه فرانسوی، یک اقدام تروریستی دولتی است، چنانکه در ماجرای سلمان رشدی اتفاق افتاد و با تودهنی حضرت امام(ره) روبهرو گردید و انفعال و عقبنشینی اروپاییها را در پی داشت. احتمالا امثال آخوندی آنجا هم که نشانه دیگری از خوی تجاوزطلبی و گستاخی اروپاییهاست، اعتقاد داشت که تله است و نباید اعتراض کنیم!
یادآور میشود بهمن ۱۳۹۵ در دوره اجرای برجام وزیر خارجه فرانسه سفری به تهران داشت. این سفر، مقارن با انجام رزمایش مشترک در کنار آمریکاییها در خلیج فارس بود. تجار فرانسوی در مهمانی شام سفارت فرانسه، از وزیر دولت متبوع خود با نگرانی پرسیده بودند که آیا این رزمایش تاثیر منفی بر روابط با ایران نمیگذارد؟ و وزیر فرانسوی با وقاحت گفته بود «من هیچ نگرانی ندارم. مقامات دولت ایران در هیچیک از جلسات برنامهریزی سفر، متعرض رزمایش نشدند. آنها به این سفر احتیاج دارند و مطمئنم هیچ اعتراضی نخواهند داشت».
Sunday, 17 November , 2024