پیش‌بینی عجیب هنری کیسینجر
چین و آمریکا فقط ۱۰ سال فرصت دارند آشتی اگر نکنند بشریت نابود می‌شود!

سرویس خارجی-
«هنری کیسینجر» دیپلمات پیر و کار کشته آمریکایی با ‌اشاره به توانایی‌هایی که هوش مصنوعی به قدرت‌ها می‌دهد اعلام کرده است جهان به سمت رویارویی چین و آمریکا پیش می‌رود و این دو کشور تنها ۱۰ سال زمان دارند مشکلات بین خود را حل کنند در غیر این صورت نبرد بین این دو برای نابودی بشریت کافی است.
چند سالی است که قطب نمای سیاست خارجی آمریکا بر روی «چین» به عنوان «خطرناک‌ترین تهدید» برای امنیت این کشور قفل شده است. در آمریکا بین دموکرات‌ها، جمهوری خواهان و البته ‌اندیشکده‌های این کشور نوعی اجماع وجود دار که «چین مهم‌ترین و اولین تهدید وجودی برای آمریکا» در دهه‌های آینده خواهد بود. نگرانی‌ها در آمریکا از رشد همه بُعدی چین و خطراتی که این رشد برای نظم لیبرال آمریکایی دارد، بی‌دلیل نیست چرا که چین تمامی ظرفیت‌ها و ابزارهای لازم را برای تبدیل شدن به یک قدرت هژمون جهانی دارست. سرزمین وسیع، جمعیت زیاد، تاریخ چندهزار ساله، قدرت نظامی و صد البته اقتصاد پر نفوذ و پر قدرت به چینی‌ها این امکان و قابلیت را داده است که گوشه چشمی به جایگاه راس هرم توزیع قدرت جهانی داشته باشند و صد البته این منطق قدرت است که میل به گسترش و تحمیل اراده خود دارد.
۸ ساعت مصاحبه با کیسینجر صد ساله
«هنری کیسینجر» استراتژیست و دیپلمات کهنه کار آمریکایی نیز معتقد است جهان در مسیر رویارویی چین و آمریکا قرار دارد و این دو کشور برای کنترل اوضاع فقط ۱۰ سال فرصت دارند. به گزارش ایرنا نشریه اکونومیست در گزارشی درباره این تحلیل کیسینجر نوشته «مقامات پکن به این نتیجه رسیده‌اند که آمریکا برای پایین نگه داشتن قدرت چین دست به هر کاری خواهد زد. از سوی دیگر مقامات واشنگتن هم قاطعانه معتقدند که چین در حال نقشه‌کشی برای جانشینی آمریکا به عنوان قدرت برتر جهان است. برای تحلیلی هوشیارکننده از این تضاد فزاینده و برنامه‌ای برای جلوگیری از ایجاد جنگ ابرقدرت‌ها به طبقه ۳۳ ساختمان آرت دکو در مرکز شهر منهتن رفته‌ایم، جایی که دفتر هنری کیسینجر در آن جاست. در ۲۷ ماه مه (۶ خرداد) کیسینجر ۱۰۰ ساله می‌شود. هیچ شخص دیگری در دنیا وجود ندارد که در قید حیات باشد و تجربه بیشتری از کیسینجر در روابط بین‌الملل داشته باشد.»
به گزارش اکونومیست کیسینجر در این مصاحبه که بیش از ۸ ساعت به طول کشیده است گفت: «هر دو طرف (چین و آمریکا) خود را متقاعد کرده‌اند که طرف مقابل یک خطر استراتژیک است. ما در مسیر رویارویی قدرت‌های بزرگ هستیم.» وی در ادامه اعلام می‌کند که از تشدید رقابت چین و آمریکا برای برتری فنی و اقتصادی نگران است. حتی زمانی که روسیه در مدار چین فرو می‌رود و جنگ بر جناح شرقی اروپا سایه می‌اندازد، او می‌ترسد که هوش مصنوعی رقابت چین و آمریکا را تقویت کند.
شرایط آغاز جنگ جهانی مهیا شده است
کیسینجر در بخش دیگری از این مصاحبه طولانی می‌گوید: «ما در موقعیت کلاسیک قبل از جنگ جهانی قرار داریم، جایی که هیچ‌یک از طرفین از امتیازات سیاسی زیادی برخوردار نیستند و در آن هرگونه اختلال در تعادل می‌تواند به عواقب فاجعه‌باری منجر شود.» از نظر وی، «سرنوشت بشریت بستگی به این دارد که آیا آمریکا و چین خواهند توانست با هم کنار بیایند یا نه.کیسینجر معتقد است که مخصوصا پیشرفت سریع هوش مصنوعی، فقط ۵ تا ۱۰ سال به آنها فرصت می‌دهد تا راهی پیدا کنند.»
کیسینجر همچنین نسبت به تفسیر نادرست جاه‌طلبی‌های چین هشدار می‌دهد: «حاکمان واشنگتن می‌گویند که چین خواهان سلطه بر جهان است اما به عقیده من چینی‌ها فقط می‌خواهند قدرتمند باشند. آنها به دنبال سلطه بر جهان آن‌گونه که هیتلر به دنبال آن بود، نیستند. حاکمان چین هرگز به نظم جهانی این‌گونه فکر نکرده و نمی‌کنند… در آلمان نازی جنگ اجتناب‌ناپذیر بود زیرا آدولف هیتلر به آن نیاز داشت اما چین متفاوت است.»
ظرفیت نابودی جهان
او می‌گوید در مورد تایوان یک جنگ به سبک اوکراین، جزیره را ویران می‌کند و به دنبال آن اقتصاد جهان را. جنگ همچنین ممکن است چین را دچار آشوب داخلی کرده و تا حدودی عقب نگه دارد. هر رهبر چینی بر ارتباط کشورش با تایوان تاکید کرده است.کیسینجر راه برون رفت از این بن بست را به تجربه رئیس‌جمهور گره می‌زند و می‌گوید: «رئیس‌جمهور باید با کاهش تنش شروع کند و سپس به تدریج اعتماد به نفس و یک رابطه کاری ایجاد شود. رئیس‌جمهور آمریکا به‌جای فهرست کردن همه نارضایتی‌ها باید به همتای چینی‌اش بگوید آقای رئیس‌جمهور، در حال حاضر دو خطر بزرگ کنونی برای صلح، ما دو نفر هستیم. به این معنا که ما ظرفیت نابودی بشریت را داریم. گروه کوچکی از مشاوران تشکیل دهد که دسترسی آسان به یکدیگر داشته باشند و به‌طور ضمنی با هم کار کنند. هیچ یک از طرفین اساساً موضع خود را در مورد تایوان تغییر نمی‌دهد، اما آمریکا مراقب نحوه استقرار نیروهای خود خواهد بود و سعی می‌کند این سوء‌ظن را ایجاد نکند که از استقلال این جزیره حمایت می‌کند.»
کیسینجر در نهایت این پرسش را مطرح می‌کند که اگر چینی‌ها در آینده به حدی از برتری دست یابند که واقعا توان این را داشته باشند که با استفاده از آن برتری، حرف خود را بر کرسی بنشانند، آیا از آن برتری، برای تحمیل فرهنگ چینی در سراسر جهان استفاده خواهند کرد؟» وی پاسخ پرسش خودش را این‌گونه می‌دهد: «من واقعا نمی‌دانم. غریزه من می‌گوید پاسخ این پرسش منفی است اما با این حال معتقدم که ما باید این توانایی را در خود ایجاد کنیم که با ترکیبی از «دیپلماسی» و «زور» از به وجود آمدن چنین وضعیتی جلوگیری کنیم.»