زراعت شلغم

آگاهی‌هایی از کتاب مفاتیح الارزاق
▪️در کتاب «بغیه الفلاحین» آمده است: شلغم دو نوع است: شهامی قرمز و شهری سفید. بذر آن را در زمین شیرین فاصله دار بریزند. فوراً آب می‌دهند و هر چهار پنج روز یک بار آب بدهند و بعد از دو ماه آن را برداشت کنند و اگر بذر آن را بخواهند باید آن را به حال خود بگذارند تا بذر آن ایجاد شوند سپس درو کنند و در آفتاب خشک گردانند و بعد حرکت دهند و بذر آن را بگیرند و نگه‌داری کنند و زمان مورد نظر آن را استفاده نمایند.
▪️گفته‌اند اگر بذر شلغم را سه روز در آب بخیسانند شلغم آن شیرین می‌شود. وقت زراعت آن اول ایلول (یعنی ابتدای مهرماه) است تا تشرین ثانی (یعنی آذرماه) هنگامی که بلند و قوی گردید آن را به مکانی که می‌خواهند انتقال می‌دهند پس زمین را شیار می‌کنند یا در آن لوله می‌بندند و به فاصله یک کف دست از هم قلمه می‌زنند.
▪️هر چه برگ آن بزرگ شود سیر آن بزرگ می‌شود. اگر سرآن کوچک باشد در هر ماه زبل گاو به آن می‌دهند که منفعت دارد. هر وقت گیاه خارج (علف هرز) در آن زمین دیده شد آن را قلع نمایند (از بین ببرند). آب شیرین قنات‌ها و چشمه‌ها و نهرها برای آن شایسته است.

مفاتیح الارزاق ۱، صص ۶۵۸-۶۵۹