روزنامه حزبی سازندگی دیروز در مطلبی نوشت: «کسانی که امروز بر مسند دولت و مجلس نشسته‌اند‌، علاقه‌ای به برگزاری انتخابات رقابتی و پرشور ندارند. اقدامی که مجلس و دولت برای اضافه کردن مرحله ثبت‌نام زودهنگام تحت عنوان پیش‌ثبت‌نام انجام دادند،

شما چه زمانی به صندوق رأی پایبند بوده‌اید که سنگ آن را به سینه می‌زنید؟!

روزنامه حزبی سازندگی دیروز در مطلبی نوشت: «کسانی که امروز بر مسند دولت و مجلس نشسته‌اند‌، علاقه‌ای به برگزاری انتخابات رقابتی و پرشور ندارند. اقدامی که مجلس و دولت برای اضافه کردن مرحله ثبت‌نام زودهنگام تحت عنوان پیش‌ثبت‌نام انجام دادند، نشان می‌دهد که علاقه‌مند به حضور افراد توانا و موثر در انتخابات نیستند. حتی علاقه‌ای به مشارکت جدی مردم هم ندارند.»
مدعیان اصلاحات همواره بر طبل جمهوریت و انتخابات حداکثری می‌کوبند و سنگ صندوق رای را به سینه می‌زنند. این در حالی است که پیشینه این جریان نشان می‌دهد آنها اصولا درکی از صندوق رای نداشته و میانه خوبی هم با انتخابات پرشور ندارند.
مدعیان اصلاحات هرگاه در انتخاباتی با مشارکت بالا حضور یابند و با رای مردم، نتیجه را به حریف واگذار کنند، صندوق رای را بی‌اعتبار دانسته و به آشوب و اردوکشی خیابانی روی می‌آورند (سال ۱۳۸۸). هرگاه در انتخابات ولو با فاصله کم پیروز شوند، ابتدا مستانه بر طبل پیروزی می‌کوبند و به مخالفین حمله می‌کنند، و آن گاه که ناکارآمدی‌شان آشکار شد، با فرافکنی مشکلات را به گردن دیگران ‌انداخته و حاضر به عذرخواهی از ملت نمی‌شوند. (سال ۱۳۹۲) و هرگاه احساس کنند جایگاهی میان مردم یا کاندیدایی برای معرفی ندارند، از عرصه انتخابات کنار رفته و حاکمیت را مقصر می‌کنند! (سال ۱۴۰۰)
همین طیف از زمان روی کار آمدن دولت سیزدهم، در رسانه‌های خود به طور گسترده به انکار دستاوردهای دولت و بزرگنمایی اخبار منفی و در نتیجه ناامید‌سازی مردم می‌پردازند و در عین حال مدعی می‌شوند که اگر انتخابات پرشور نباشد، مقصر حاکمیت است!