اسکای نیوز با بیان این که «آمریکایی‌ها نشان داده‌اند که تمایل یا توانی برای تاثیرگذاری بر اقدامات اسرائیل در غزه ندارند و اعتبار خود را در منطقه از دست داده‌اند»، خاطر نشان کرد: دیپلمات‌های ارشد در خاورمیانه به اسکای نیوز گفته‌اند هر چه جنگ در غزه بیشتر ادامه داشته باشد و گسترش آن به دیگر مناطق شدت یابد، امکان مهار آن کمتر می‌شود. این دیپلمات‌ها می‌گویند در حالی که ایران به دنبال تشدید یک جنگ منطقه‌ای نیست، اما نمی‌تواند محاسبات در لبنان، یمن یا عراق را کاهش دهد، زیرا گروه‌هایی که در آنجا فعالیت می‌کنند، هر روز مستقل‌تر می‌شوند.

مقامات آمریکایی می‌دانند ایران، مالک گروه‌های محور مقاومت در منطقه نیست بلکه بیشتر، حامی و تقویت‌کننده آنهاست.

یکی از مقامات دولت بایدن به من (تحلیلگر اسکای نیوز) گفت: «ایران حامی حوثی‌ها است و به صورت عملیاتی در انجام حملات آنها مشارکت داشته است.»

اما آمریکایی‌ها در مورد ایرانی حرف می‌زنند که تقویت‌کننده است تا عروسک‌گردان. آنها می‌دانند که نیابتی‌های ایرانی در خاورمیانه، دست‌نشانده نیستند.

حزب‌الله در لبنان، حوثی‌ها در یمن و حماس در غزه همه نیروهای مستقلی هستند که تصمیم‌های راهبردی می‌گیرند، البته همسو با ایدئولوژی ایران و با سلاح‌های ساخت ایران، اما با بلند پروازی‌‌های خودشان هدایت می‌شوند.

شیوه‌ای که اسرائیل برای تلافی حملات ۷ اکتبر حماس انتخاب کرده که در اثر آن بیش از ۲۰ هزار نفر از مردم غزه در طی سه ماه کشته شدند، به قدرت‌های غیردولتی در حال رشد منطقه و همسو با ایران، تمرکز جدیدی داد تا آرمانی قدیمی را دوباره احیا کنند. 

حوثی‌ها مدعی هستند که حملات آنها به کشتی‌های اسرائیل در دریای سرخ، در راستای همبستگی با آرمان فلسطین است. آنها این حملات را به عنوان اعتراضی علیه آنچه که نسل‌کشی می‌نامند، توصیف می‌کنند.

آمریکا و انگلیس، اقدام نظامی را برای توقف موشک‌های حوثی انتخاب کردند. آنها فقیرترین کشور جهان را با بمب‌های دقیق بمباران کردند. این کار، مخاطره‌آمیز و ناموجه است.

راه دیگر برای گرفتن حذف بهانه از حوثی‌ها، تلاش و تسریع برای پایان دادن به درگیری غزه و حل مسئله اسرائیل و فلسطین بود. اما بعید است که این راهکار در کوتاه مدت مورد توجه باشد. مقامات آمریکایی‌ها نشان داده‌اند که تمایل یا توانی برای تاثیرگذاری بر اقدامات اسرائیل در غزه ندارند و به همین دلیل آنها نه فقط اعتبار خود را در میان مقامات منطقه بلکه در افکار عمومی را هم از دست داده‌اند. هر چه درگیری‌ها در غزه بیشتر ادامه داشته باشد و گسترش یابد، امکان مهار آن کمتر می‌شود. مهم‌تر این که هرچند ایران به دنبال تشدید جنگ منطقه‌ای نیست، اما نمی‌تواند محاسبات احتمالی در لبنان، یمن یا عراق را کاهش دهد، زیرا گروه‌ها در آنجا روز به روز مستقل‌تر عمل می‌کنند و اگر محاسبات نادرست آمریکا و اسرائیل منجر به درگیری شود، ایران به دنبال توقف آن نخواهد بود، زیرا چنین درگیری‌ای به سرعت برای آنها وجود خواهد شد.