روزنامه صهیونیستی هاآرتص:
اسرائیل هیچ وقت تا این اندازه منفور نبوده است
روزنامه اسرائیلی «هاآرتص» همزمان با ورود جنگ غزه به ششمین ماه خود نوشته است که اسرائیل به هیچ یک از آنچه می‌گفت و وعده داده بود نرسیده است و در عوض تبدیل به منفورترین رژیم حال حاضر جهان شده است… و «اسرائیل هیچ گاه تا این اندازه منفور نبوده است.»

امروز جنگ غزه وارد یکصدو پنجاه و چهارمین روز خود می‌شود و طبق گزارش‌های رسمی، بیش از ۳۰ هزار فلسطینی که بیش از نیمی از آنها زن و کودک و نوزادند، با سلاح‌های اهدایی آمریکا و حمایت‌های پیدا و پنهان برخی کشورهای غربی و مرتجع عربی قتل عام شده‌اند. دادگاه لاهه هم چند جلسه‌ای این رژیم را به جرم «نسل‌کشی» به محاکمه کشاند ولی معلوم نیست با این روند دادگاه، این پرونده به کجا ختم خواهد شد. جنایات هولناک این رژیم اما حتی ذره‌ای کم نشده و روزی نیست که خبری از کشتار وحشیانه غیرنظامیان ساکن غزه از سوی صهیونیست‌ها منتشر نشود. صهیونیست‌ها برای جلوگیری از تلفات سنگین خود در میادین جنگ، به نسل‌کشی رجوع کرده‌اند تا شاید بدین ترتیب بتوانند جوانان مسلح فلسطینی را به تسلیم وادارند.
این جنایات و نسل‌کشی اما آبرویی برای صهیونیست‌های بی‌آبرو باقی نگذاشته است و طبق گزارش رسانه‌های همین رژیم، آن را به منفورترین رژیم در دنیا تبدیل کرده است. روزنامه عبری زبان «هاآرتص» در این باره نوشته است: « پس از ۱۵۰ روز جنگ، زمان آن فرا رسیده است که هر اسرائیلی صادقانه از خود بپرسد: آیا اکنون وضعیت بهتری نسبت به ۶ اکتبر ۲۰۲۳ میلادی داریم؟ آیا ما قوی‌تر هستیم یا امن‌تر؟ آیا بازدارندگی بیشتری داریم؟ آیا ما محبوب‌تر هستیم؟ آیا ما به خودمان افتخار می‌کنیم؟ آیا ما متحدتر هستیم؟ آیا ما از هر نظر بهتر هستیم؟» به گزارش شفقنا، «جدعون لوی»، نویسنده «هاآرتص» با این پرسش‌ها یادداشت خود را آغاز و در آن سعی کرده است آنچه را که صهیونیست‌ها از جنگ کنونی تاکنون به دست آورده‌اند، ارزیابی کند. در ادامه این گزارش می‌خوانیم: «نکته باورنکردنی این است که پاسخ همه این پرسش‌ها بی‌تردید نه است.»
بر اساس این گزارش، « این ۱۵۰ روز سخت و دشوار بود و نه در کوتاه مدت و نه در بلندمدت هیچ دستاورد و سودی عاید اسرائیل نشد بلکه برعکس، حماس قدرتمندتر ظاهر شد و علی‌رغم صدماتی که متحمل شد به قهرمان بلامنازع جهان عرب بدل گشت.» در بخش دیگری از یادداشت «لوی» می‌خوانیم «اسرائیل در هیچ برهه‌ای مثل امروز منفور نبوده است.» نیویورک تایمز نیز همین «مفهوم» و «پیام» را با ادبیاتی متفاوت درگزارش جدیدش منتشر کرده است. در گزارش این روزنامه آمریکایی آمده است که «اسرائیل نتوانسته است به هدف خود در حذف ظرفیت نظامی مقاومت در آینده قابل پیش‌بینی دست یابد… اکثر شبکه تونل‌های حماس دست نخورده باقی مانده است. حداقل ۵۰۰۰ جنگجوی حماس هنوز در شمال نوار غزه هستند…جنگجویان حماس هنوز در شمال هستند. آنها در سطح زیرزمینی و بالای زمین غزه حضور فعال دارند، در سطحی که بتواند موشک پرتاب کنند و به نیروهای اسرائیلی حمله کند.»
چند زن به شهادت رسیده است؟
دیروز به نقل از منابع رسمی فلسطین اعلام شد ۸هزار و ۹۰۰ زن در غزه طی این صدو پنجاه و چند روز به شهادت رسیده‌اند. دفتر رسانه‌ای حماس در غزه دیروز طی بیانیه‌ای به مناسبت «روز جهانی زن» (هشتم مارس) اعلام کرد: «در روزی که جهان زنان را تکریم می‌کند نظامیان اسرائیلی با خونسردی به کشتار زنان فلسطینی در نسل‌کشی خود در غزه مبادرت می‌کنند و جهان تنها نظاره‌گر آن است… از زمان عملیات نظامی اسرائیل در روز پانزده مهر تاکنون دست کم ۸۹۰۰ زن در این حملات کشته شده‌اند…از زمان جنگ سراسری اشغالگران علیه نوار محاصره شده غزه، بیش از ٢٣ هزار زن مجروح، ٢١٠٠ زن مفقود و بیش از نیم میلیون از زنان آواره شده‌اند… حدود ۶۰ هزار زن باردار هم در شرایط سخت پزشکی، فاقد مراقبت‌های اولیه پزشکی هستند و صدها کودک در اثر بمباران اسرائیل جان خود از دست داده‌اند.»
آتش‌بس به کجا رسید؟
اما روز «دوشنبه موعود» هم گذشت و خبری از آتش‌بس وعده داده شده نشد. بایدن که به خاطر حمایت از جنایات رژیم صهیونیستی، انتخابات پیش را رو را «از دست رفته» می‌داند و نگران تک دوره‌ای شدن است، تلاش‌های زیادی را برای به دست آوردن یک آتش بسِ ولو «نصفه و نیمه» در غزه آغار کرده بود. او چندی پیش گفته بود احتمالا به آتش‌بسی موقت دست خواهند یافت. او حتی به رهبران قطر و مصر و… دستور داده بود، هر طور شده یک «توافق‌نامه آتش‌بس» تا قبل از ماه رمضان روی میزش باشد! ارسال کمک‌های نمایشی به ساکنان غزه با چتر را نیز ضمیمه شوی سیاسی‌اش کرده بود بدون این که، ارسال سلاح برای صهیونیست‌ها را متوقف کند! حالا خبر رسیده است که مذاکرات برای آتش‌بس که در قاهره جریان داشت به نتیجه نرسیده و بعید است تا ماه مبارک رمضان نیز به نتیجه‌ای برسد. دلیل این امر نیز «عدم خروج اسرائیل از غزه» عنوان شده است. یکی از شروط حماس برای این آتش‌بس، خروج صهیونیست‌ها از غزه در قبال آزادی اُسرای این رژیم بود که تل‌آویو آن را موکول به بعد از آزادی اُسرایش کرده بود!
اسرائیل چند فرمانده از دست داده است؟
دیروز جمعه گردان‌های القسام، شاخه نظامی حماس اعلام کرد گروهی ۶ نفره از نیروهای پیاده ارتش رژیم صهیونیستی را داخل ساختمانی در شهر حمد واقع در شمال خان‌یونس در کمینی گرفتار کرده و پس از درگیری با آن‌ها، از فاصله صفر مورد هدف قرار داده‌اند که همگی از پا در آمدند. ساعاتی پیش از بیانیه قسام نیز رادیو ارتش رژیم صهیونیستی اعلام کرده بود، از ۷ اکتبر به این سو(۱۵ مهر) بیش از ۵۶ فرمانده نظامی‌اش را در غزه از دست داده است. کانال تلگرامی «مرکز اطلاع‌رسانی فلسطین» در این باره نوشته است: «منبع مذکور اشاره کرد که از افراد کشته شده ۴ نفر فرمانده تیپ، ۳۹ نفر فرمانده دسته و ۱۳ نفر هم فرمانده گروهان بودند. ۶ سرگرد صهیونیست نیز در این مدت به هلاکت رسیده‌اند.
ابزار گرسنگی!
صهیونیست‌ها در کنار سلاح‌های آمریکایی، خیانت‌های عربی و تکنولوژی‌های اروپایی، از ابزار دیگری در غزه برای کشتار بهره می‌برند که در «منفور» شدن این رژیم در جهان به شدت مؤثر بوده است. این ابزار چیزی نیست جز «گرسنگی». طبق گزارش‌هایی که منتشر شده است، مردم مظلوم غزه به خوردن برگ‌های درختان و علوفه و اجساد حیوانات رو آورده‌اند و صهیونیست‌ها با شلیک گلوله‌های ‌تانک و اسلحه‌های کوچک‌تر به خودروهای حامل مواد غذایی اجازه رسیدن زنان و کودکان فلسطینی به غذا را نمی‌دهند. همین امر باعث جان باختن دست‌کم ۲۰ نفر از گرسنگی شده است که بین آنها از نوزاد و نوجوان تا پیرمرد و زن ۷۰ و ۸۰ ساله دیده می‌شود.
سخنگوی آنروا هم گفته اکثر ساکنان این باریکه به مشکلات روحی و روانی دچار شده‌اند. تصاویر تکان دهنده‌ای نیز از دفن مردم این باریکه در گورهای جمعی منتشر شده است که بیش از هر چیز نشان‌دهنده «مرگ انسانیت» در جهان است.
پرتاب کمک‌های غذایی روی سر مردم!
دیروز تصاویری از کمک‌های غذایی آمریکا که با چتر بر غزه انداخته می‌شدند منتشر شد که به دلیل عدم بسته‌بندی اصولی جدا شده و بر سر مردم می‌ریزند! که بر اثر آن شماری از فلسطینیان زخمی و دو کودک نیز به شهادت رسیدند! آمریکایی‌ها همزمان با ارسال کمک غذایی به غزه، برای صهیونیست‌ها نیز سلاح‌های کشتار جمعی می‌فرستند! رژیم صهیونیستی چندی پیش اعلام کرد، اگر حمایت‌های تسلیحاتی آمریکا نبود، باید با چماق به میادین جنگ می‌رفتیم!