شرق: با این پیرسالاری میشه گفت «جوانگرایی در کابینه»؟
روزنامه شرق می‌گوید در انتصابات دولت و برخی نامزدهای وزارت، هیچ اثری از تعهد جوانگرایی و دوری از سهم‌خواهی و سهم‌دهی دیده نمی‌شود.

شرق نوشت: در آستانه معرفی کابینه به نظر می‌رسد بسیاری از وعده‌ها پیرامون حضور پررنگ جوانان عملا محلی از اعراب ندارد. درحالی‌که تصورات و پیش‌بینی‌ها حکایت از آن داشت که دولت پزشکیان به‌دنبال یک پوست‌اندازی جدی با هدف چابک‌سازی کابینه است و سعی دارد شمایلی از جوان‌گرایی را به نمایش بگذارد، تا‌ به‌ اینجای کار، رئیس‌جمهور حداقل در باب انتخابات و انتصابات در نهاد ریاست‌جمهوری از چهره‌های جوان استفاده نکرده و طبق گمانه‌زنی‌ها خبری هم از حضور جوانان در میان نامزدهای پیشنهادی برای وزارتخانه‌ها شنیده نمی‌شود. بر حسب اخباری که می‌رسد امیدها به حضور جوانان در کابینه جدید چندان پررنگ نیست.
اقدام پزشکیان در سپردن معاونت راهبردی ریاست‌جمهوری به ظریف، از آن دست اتفاقاتی بود که انتقاداتی جدی‌ را متوجه رئیس‌جمهور کرد. برخی با تأیید این انتخاب، می‌گویند ظریف می‌تواند بهترین گزینه برای این عنوان باشد و برخی نیز معتقدند این انتخاب، صحیح نیست و بهتر بود جا برای جوان‌تر‌ها باز شود. فرارو در همین‌باره نوشت: «با توجه به اینکه ظریف به عنوان ریاست شورای راهبری نیز فعالیت می‌کرد، برخی انتظار داشتند پس از پایان کار، ظریف در پشت صحنه فعالیت کند و سمت اجرائی دریافت نکند. عده‌ای از منتقدان نیز ضمن اشاره به سن‌و‌سال افرادی که تاکنون انتخاب شده‌اند، می‌گویند با توجه به اینکه رئیس‌جمهور در آستانه ۷۰‌ سالگی است، انتخاب معاون ۷۳‌ساله، معاون اجرائی ۷۰‌ ساله و رئیس دفتر ۶۵‌ ساله، با مقوله جوان‌گرایی مد نظر رئیس‌جمهور در تضاد است».
هدایت‌الله آقایی، فعال اصلاح‌طلب هم باور متفاوتی از جوان‌گرایی دارد و از دید او نیز «جوان‌گرایی بدین معنا نیست که امروز در بالاترین سطوح حتما کسانی را که تجربه کافی ندارند و در کار استخوان نرم نکرده‌اند، به کار گماریم. جوان‌گرایی باید به معنای کادر‌سازی باشد… در شعارهای آقای دکتر پزشکیان باید بازنگری شود. اولا، متوسط سنی برای چینش کابینه و مدیران گفته نشده که مثلا ۶۰ سال جوان است یا پیر حساب می‌شود؛ کما‌اینکه برخی مقامات بالای ۷۰ سال دارند. ولی وزارتخانه‌ای که سرنوشت کل آن بخش را تشکیل می‌دهد نمی‌توان به افراد کم‌تجربه سپرد. به نظر می‌رسد که این بحث را باید مقداری از تابو بودن خارج کنیم‌».
اما برخی سیاسیون کاملا متفاوت و حتی متضاد از این نگاه و با ادبیاتی صریح و بدون تعارف، حضور چهره‌های تکراری و سالخورده در دولت را زیر سؤال می‌برند. همچنان که حشمت‌الله فلاحت‌پیشه تأکید دارد: «پزشکیان باید بداند که اصل اول تغییر‌ و ‌تحول مدیریتی، پایان ‌دادن به حضور همیشگی نوچه‌های قدرت است؛ یعنی کسانی که واقعا نان نوچه ‌بودن خودشان را می‌خورند، حتی اگر وزیر نباشند، عناوین دیگری مثل مشاور و هیئت‌مدیره شرکت‌های دولتی و‌… را حفظ می‌کنند، اما در ‌نهایت نوچه‌های گروه‌های قدرت هستند و به‌ هیچ عهدی با رئیس‌جمهور پایبند نخواهند بود». متأسفانه برخی از افرادی که از روز شنبه مدعی پیوستن به کابینه آقای پزشکیان شدند بوی کهنگی می‌دهند و بارها فرصت خدمت به مردم و کشور را از دست
داده‌اند».
البته بودند دیگر چهره‌های سیاسی که با ادبیات طنز هم درباره جوان‌گرایی دولت چهاردهم مواضعی را مطرح کرده‌اند. همچنان که غلامرضا تاجگردون با اشاره به جوان‌گرایی در دولت چهاردهم در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «نمیدونم چرا ما پیرمردها وقتی موهامونو رنگ می‌کنیم فکر می‌کنیم جوون شدیم‌».
به طور قطع این روزها یکی از عارضه‌های سیاسی که مطرح می‌شود جولان این کمپین‌های تند‌و‌تیز و عبوس است. می‌توان با قاطعیت گفت که در این دوره و برای انتخاب وزرای دولت چهاردهم، فعالیت این کمپین‌ها که نمادی از بی‌اخلاقی‌های سیاسی بودند، می‌تواند یک خاطره ماندگار شود. چنین اتفاقی در آینده می‌تواند تبدیل به یک ناکارآمدی در برخی از وزارتخانه‌ها شود. چون افرادی که می‌توانند با توجه به امکانات خود چنین کمپین‌هایی راه‌اندازی کنند، قطعا اگر وزیر هم باشند باید به نیروهای سیاسی که همراه آنان بودند و مانورهای غیر‌اخلاقی در کمپین‌ها از خود نشان دادند روی خوشی نشان دهند.