گرد درخت رایک شبر حفر کنند بروجهی که مابین این حفر واصل درخت یک شبر باشدوآن حفر را از بول آدمی وبول بهایم پرسازند چنانچه ترشح به عروق آن رسد و بعد از آن قدری ازین ابوال قدری برشاخ وبرگ آن پاشند چنانچه قطرات از آن بچکد آن درخت از آفات محفوظ ماند.
واگر عصاره ی برگ زیتون در بیخ درخت ریزند  همان منفعت حاصل آید.
واگر بیخ درخت را به زهره ی گاو بیالایند از کرم وهمه آفتها درامان شود.
واگر بیخ درخت راحفر کنند وآن را عروق آن رابه سرگین کبوتر بیالایند همین منفعت حاصل آید.
واگر پیاز عنصل در بیخ درخت بنشانند هیچ آفت به آن درخت نرسد.
واگرده عدد سرطان را بگیرند ودر ظرف آب نهند وسر اورا بپوشند
وده روز در آفتاب نهند وازین آب بر درخت پاشند هشت روز متعاقب، از همه آفتها سالم ماند. هرسال یک نوبت به این دستورعمل کنند.
واگر قدری سرگین سگ درسبوی کنند وآن سبو را پر از بول بهایم کنند وآن را بردرخت پاشند به دستور آب سرطان، همان منفعت حاصل آید.

معانی: 
شبر=شیار ، بهایم=چهارپایان ، زهره ی گاو= کیسه صفرا ، سرطان= خرچنگ ، سبوی=کوزه، 
از آنجا که ادرار انسان مقدار اوره آن بالاست به عنوان  نوعی دفع کننده آفات از اشجار به کار میرود.
🗒صفحه ی ۴۰و۴۱

📚  منبع: کتاب معرفت فلاحت (دوازده باب کشاورزی)
تالیف عبدالعلی بیرجندی (در گذشته ی ۹۳۴ ه.ق)